Ξενοδοχεία προς πώληση

«Συνωστίζονται» τα ξενοδοχεία που διατίθενται προς πώληση στη χώρα καθώς δραματική είναι η αύξηση των αγγελιών το τελευταίο διάστημα στο Διαδίκτυο και όχι μόνο. «Τα πάντα πωλούνται στην κατάλληλη τιμή» επισημαίνουν κύκλοι της ελληνικής ξενοδοχίας, αφού ο αριθμός των μονάδων είναι δύσκολο να οριστεί, μια και πολλές επιχειρήσεις θέλουν να διατηρήσουν διακριτικότητα για τις προθέσεις τους. Ετσι αρκετά ξενοδοχεία τίθενται προς πώληση μέσα από μεσιτικά γραφεία, ενώ για άλλα η πληροφόρηση επικοινωνείται «από στόμα σε στόμα». Η τιμή όμως τίθεται πλέον σε διαπραγμάτευση καθώς η νέα χρονιά βρίσκει τις περισσότερες μονάδες στα όριά τους, μια και η μείωση της τουριστικής κίνησης με την οποία ήρθαν αντιμέτωπες (περιορισμός διανυκτερεύσεων, πτώση πληρότητας και τιμής) το 2010 επιβαρύνει το αρνητικό κλίμα που αντανακλά τις ευρύτερες επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης.

«Το 2011 εξελίσσεται σε πολύ δύσκολη χρονιά» επισημαίνει ο κ. Π. Γ. Μίχαλος της Southeast Ιnvestment Group, τονίζοντας ότι στα «προβληματικά» ξενοδοχεία του 2010 που πωλούνται προστέθηκαν και άλλα, ενώ σε αυτό συντείνει και η «νεκρή περίοδος» του χειμώνα. Από την άλλη, παρατηρείται «αδράνεια» στις συναλλαγές, μια και το ενδιαφέρον των αγοραστών δεν γίνεται πράξη, αλλά ακόμη και αν οι προσφορές είναι δελεαστικές η γενικότερη αστάθεια στη χώρα λειτουργεί αποτρεπτικά. «Οι επενδυτές δεν γνωρίζουν πού είναι ο πάτος» σημειώνει ο κ. Μίχαλος αναφερόμενος στις τιμές που ακούγονται και αποτελούν πεδίο διαπραγμάτευσης στην αγορά ανάλογα με τις «αντοχές» των πωλητών. Ωστόσο επισημαίνει ότι, αν και ασθενές, υπάρχει ενδιαφέρον από ξένους επενδυτές, ενώ παρατηρείται και εγχώρια κινητικότητα κυρίως από τον κλάδο της ναυτιλίας. Οι εφοπλιστές, όπως σημειώνει, διαθέτουν αυτή τη στιγμή την απαραίτητη ρευστότητα και είναι πιο εξοικειωμένοι με το «επιχειρηματικό ρίσκο» για να επενδύσουν στην ελληνική ξενοδοχία αυτή την εποχή. Οι ξένοι επενδυτές που θέλουν να κινούνται αυστηρά με βάση ένα «business plan» γνωρίζοντας πότε θα αποσβέσουν το κόστος της επένδυσής τους αισθάνονται «ανασφάλεια» καθώς δεν μπορούν να «μετρήσουν το ρίσκο». «Ελπίζουμε ως την άνοιξη να έχει ξεκαθαρίσει το τοπίο» σημειώνει ο κ. Μίχαλος και προσθέτει ότι η προσφορά ξενοδοχειακών μονάδων καλύπτει όλο το φάσμα των κατηγοριών τόσο στην Αθήνα όσο και στην περιφέρεια.

Την ίδια ώρα οι τράπεζες φαίνεται να αναλαμβάνουν πρωτοβουλία καθώς η πλειονότητα των ξενοδοχειακών επιχειρήσεων βαρύνεται με υψηλές δανειακές υποχρεώσεις, ενώ η δυσμενής οικονομική συγκυρία και η έλλειψη ρευστότητας δυσχεραίνουν περισσότερο την εξυπηρέτησή τους. Ετσι στο πλαίσιο άντλησης ρευστού ή ακόμη στην προσπάθεια να «απαλλαγούν» από ή να σώσουν τις επιχειρήσεις τους αλλά και να αντιμετωπίσουν τις δυσχέρειες που τους έχει προκαλέσει η οικονομική κρίση, πολλοί ξενοδόχοι προσβλέπουν στην εναλλακτική της πώλησης. Ωστόσο ελάχιστες είναι οι συναλλαγές που έχουν πραγματοποιηθεί καθώς το ενδιαφέρον που εκφράζεται είναι αδύναμο. Η ρευστότητα που παρουσιάζει επενδυτικά η χώρα είναι ένας βασικός λόγος που αποτρέπει δυνητικούς επενδυτές να προχωρήσουν, επισημαίνουν τουριστικοί κύκλοι που αναρωτιούνται «ποιος θα επενδύσει αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα;». Από την άλλη, για όσους ενδιαφέρονται ο χρόνος μετρά θετικά καθώς η κατάσταση γίνεται ολοένα και πιο πιεστική εξαιτίας της έλλειψης ρευστότητας, με αποτέλεσμα να μπορούν να διαπραγματευθούν σε πιο συμφέρουσα τιμή.

Η πίεση των τραπεζών προς τις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις αυξάνεται διαρκώς, όπως επισημαίνει ο κ. Ι.Οικονόμου, μέλος ΔΣ της Ενωσης Ξενοδόχων Ηρακλείου και του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδος (ΞΕΕ), προσθέτοντας ότι για κάποιους επιχειρηματίες «μακάρι οι τράπεζες να τους αγόραζαν τα ξενοδοχεία». Ο ίδιος προσθέτει ότι η εξασφάλιση ρευστότητας πλέον είναι εξαιρετικά δύσκολη και πολλοί επιχειρηματίες μάλιστα περιορίζουν τις πιστώσεις που παρέχουν σε tour operators και πρακτορεία έτσι ώστε να καλύψουν τις δικές τους ανάγκες.


Πωλείται και η ένταξη στον αναπτυξιακό νόμο... Πωλείται και η ένταξη στον αναπτυξιακό νόμο...
Οι αγγελίες στο Διαδίκτυο μετρούνται πλέον σε εκατοντάδες και πληθαίνουν ειδικά σε δημοφιλείς προορισμούς της χώρας όπου παρατηρείται υπερσυγκέντρωση προσφοράς κλινών (το 65% των κλινών συγκεντρώνονται σε τέσσερις περιοχές), όπως σε Κρήτη, Χαλκιδική, Ρόδο, Κω, Μύκονο και Σαντορίνη. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση μονάδας στη Λευκάδα με τιμή πώλησης 8,5 εκατ. ευρώ, ξενοδοχείου στη Μάνη και στο Γύθειο με τιμή 2 εκατ. ευρώ, στην Κόρινθο με 2,25 εκατ. ευρώ, ενώ σε πολλά τονίζεται η δυνατότητα ένταξής τους στον αναπτυξιακό νόμο. Την ίδια ώρα στον Νομό Ηρακλείου πωλείται ξενοδοχείο 60 δωματίων με ιδιόκτητη παραλία και έτος κατασκευής το 1986, το οποίο βρίσκεται τα τελευταία τρία χρόνια εκτός λειτουργίας, προς 3 εκατ. ευρώ. Στη Σαντορίνη πωλείται ξενοδοχείο 18 δωματίων 600 τ.μ., χτισμένο σε έκταση 2.500 τ.μ., με πισίνα, προς 1,4 εκατ. ευρώ και μονάδα στην Οία με επτά σουίτες προς 3,7 εκατ. ευρώ. Στην Πάρο αντίστοιχα πωλείται μονάδα 1.300 τ.μ. προς 3,5 εκατ. ευρώ και στη Ρόδο ξενοδοχείο τριών αστέρων και 120 κλινών προς 3,3 εκατ. ευρώ.


Υποχωρούν έσοδα - κέρδη
Ο κύκλος εργασιών των 9.550 ξενοδοχειακών μονάδων, συνολικής δυναμικότητας 730.000 κλινών, στην ελληνική επικράτεια μειώθηκε κατά 11% το δεκάμηνο του 2010 σε σύγκριση με το αντίστοιχο διάστημα του 2009, σύμφωνα με έρευνα του Ινστιτούτου Τουριστικών Ερευνών και Προβλέψεων (ΙΤΕΠ). Τα οικονομικά αποτελέσματα παρουσιάζουν κάμψη ήδη από την τελευταία διετία, μια και το 2009 τα έσοδα μειώθηκαν κατά 16% σε σχέση με το 2008. Το πρόβλημα, όπως αναμενόταν, κορυφώθηκε με το κλείσιμο της προηγούμενης σεζόν από τα μέσα Οκτωβρίου 2010 και μετά, ενώ είναι μεγαλύτερο στην περιφέρεια, όπου η εποχικότητα στη λειτουργία είναι πιο έντονη, ειδικά με την πτώση της τουριστικής κίνησης τους μήνες Απρίλιο, Μάιο και Οκτώβριο σε σύγκριση με τα ξενοδοχεία της Αθήνας. Σύμφωνα με κύκλους του τουρισμού, ακόμη και μεγάλες αλυσίδες της χώρας εξετάζουν το ενδεχόμενο πώλησης καθώς τα «ανοίγματα» πια είναι σημαντικά. Από την άλλη, και οικογενειακές επιχειρήσεις με ξενοδοχεία χαμηλότερων κατηγοριών αντιμετωπίζουν πρόβλημα, μια και οι προσφορές με χαμηλές τιμές που υιοθετούν από την περασμένη χρονιά οι μονάδες τεσσάρων και πέντε αστέρων προσελκύουν την πελατεία τους.


Προβλήματα και στην Αθήνα
Η κάμψη της τουριστικής κίνησης που καταγράφεται από το 2008 στην ελληνική πρωτεύουσα λόγω της οικονομικής κρίσης, των επεισοδίων αλλά και της υποβάθμισης του κέντρου έχει εντείνει ιδιαίτερα τον αριθμό των μονάδων που πωλούνται στην Αττική, μεταξύ των οποίων τέσσερα κεντρικά ξενοδοχεία που πρωταγωνιστούν στο χαρτοφυλάκιο μεσιτικών γραφείων για αρκετούς μήνες χωρίς ανταπόκριση. Ηδη τα προβλήματα ρευστότητας και οι «φτωχές» επιδόσεις του προορισμού οδήγησαν δύο ξενοδοχεία σε διακοπή λειτουργίας τον περασμένο Δεκέμβριο, το «Εσπέρια» και το «Κάνιγγος 21», ενώ παράλληλα και η ξενοδοχειακή αλυσίδα «Classical» του ομίλου Ν. Δασκαλαντωνάκη αποφάσισε να κλείσει δύο μονάδες της στο κέντρο της πρωτεύουσας. Παράγοντες της αγοράς επισημαίνουν ότι το αγοραστικό κοινό αυτών των ξενοδοχείων, ένας άλλος ξενοδόχος ή επιχειρηματίας από την Ελλάδα, έχει περιοριστεί πια, ενώ και οι τράπεζες δεν ενδιαφέρονται για τα ακίνητα ως επένδυση. Από την άλλη, αν και εκφράζεται η προσδοκία ότι διεθνείς αλυσίδες θα διερευνήσουν το ενδεχόμενο εισόδου τους στην ελληνική αγορά, η γραφειοκρατία και το ασταθές επενδυτικό περιβάλλον «φρενάρουν» οποιαδήποτε εξέλιξη.

BHMA