Για περπάτημα και καγιάκ στο Μαυροβούνιο Ελατα και οξιές, θεόρατοι βράχοι και οροσειρές, ένας ποταμός-πρωταγωνιστής και 18 αλπικές λίμνες. Αυτό είναι το σκηνικό του εθνικού πάρκου Ντούρμιτορ, το οποίο μπορείτε να «οργώσετε» πεζή, με καγιάκ ή και ποδήλατα
Το νεότερο κράτος της Ευρώπης, το μικροσκοπικό Μαυροβούνιο, διαθέτει τέσσερα εθνικά πάρκα, δύο στο Νότο (Λόβτσεν και λίμνης Σκόδρα) και δύο στο Βορρά (Μπιογκράντσκο και Ντούρμιτορ). Κινούμενοι οδικώς από την πρωτεύουσα Ποντγκόριτσα προς το Βορρά, βρεθήκαμε στο εθνικό πάρκο Ντούρμιτορ, στα βορειοδυτικά, στα σύνορα με τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη.
Στο ύψος της κωμόπολης Mojkovac αφήνουμε τον κύριο δρόμο που οδηγεί προς τη Σερβία και το Βελιγράδι. Κινούμαστε πλέον σε έναν μικρό επαρχιακό δρόμο, του οποίου η ελάχιστη κίνηση είναι ό,τι καλύτερο για να θαυμάσουμε με την ησυχία μας, κάνοντας τις απαραίτητες στάσεις, την οργιαστική φύση. Λιβάδια με ξύλινα, ταπεινά αγροτόσπιτα. Ελάχιστα, διάσπαρτα εδώ κι εκεί, χωριουδάκια. Τα μυριάδες έλατα, οι οξιές, οι σημύδες, τα μαύρα πεύκα και οι δεκάδες κατακόρυφοι θεόρατοι βράχοι και οροσειρές είναι οι βασικοί πρωταγωνιστές της διαδρομής. Αξιος... συμπρωταγωνιστής αναδεικνύεται ο ποταμός Τάρα (Tara). Το μήκους 150 χλμ. μακρύτερο ποτάμι της χώρας ξεκινάει την υγρή διαδρομή του από την οροσειρά Komovi (νοτιοανατολικά του Κόλασιν). Κινείται προς τα βόρεια, σχηματίζοντας τόξο που καταλήγει στο Scepan polje (σύνορα με Βοσνία-Ερζεγοβίνη), όπου και ενώνεται με τον ποταμό Piva, συνεχίζοντας πλέον ως ποταμός Δρίνος (Drina) εντός της γειτονικής χώρας. Ακολουθήσαμε μεγάλο τμήμα της ονειρικής αυτής διαδρομής του ποταμού.
Ντροπαλός στην αρχή ο Τάρα, «κρύβεται», αλλά στα 15 χλμ. βόρεια του Mojkovac, στην είσοδο του εθνικού πάρκου Ντούρμιτορ, σχηματίζει ένα χαώδες φαράγγι, που στο βαθύτερο σημείο του φτάνει τα 1.300 μ. Μάλιστα, αυτό είναι το δεύτερο βαθύτερο φαράγγι του κόσμου, μετά το Grand Canyon στο Colorado. Μπαινοβγαίνουμε σε τούνελ που τρυπάνε τη βραχώδη γη, παίζοντας ένα ιδιότυπο κρυφτοκυνηγητό με τα πεντακάθαρα καταπράσινα νερά του Τάρα. Στο μεταξύ, ο δρόμος συνεχίζει να ανηφορίζει. Η ανθρώπινη παρουσία είναι ελάχιστη. Κάνει ψύχρα για αρχές Οκτωβρίου, αφού ο ήλιος δυσκολεύεται να ρίξει τις ακτίνες του ανάμεσα στους ορεινούς γίγαντες που μας περιβάλλουν. '
Ανηφορίζουμε κι άλλο, χάνοντας προς στιγμήν τον Τάρα. Λίγο αργότερα ο ποταμός κάνει θριαμβευτική επανεμφάνιση, στο ύψος της επιβλητικής γέφυρας Djurdjevica, η οποία υψώνεται 151 μ. από την επιφάνεια του, διαθέτοντας πέντε αψίδες και 370 μ. μήκος, αποτελώντας ένα μεγάλο τεχνικό έργο για την εποχή κατασκευής της (1937-40). Εδώ οι δρόμοι μας χωρίζουν με τον Τάρα. Αυτός κινείται βορειοανατολικά κι εμείς βορειοδυτικά.
Στο Ζάμπλιακ
Προσεγγίζουμε το οροπέδιο που φιλοξενεί το θέρετρο Ζάμπλιακ. Η εικόνα είναι βουκολική. Μερικά χιλιόμετρα από απέραντα λιβάδια και πρασινάδες: η χαρά του βοσκού! Και των ξυλουργών, όμως, που κατασκευάζουν καλόγουστες ξύλινες εξοχικές κατοικίες, οι οποίες δίνουν έναν αέρα ανανέωσης στα παλιότερα σπίτια του σημαντικότερου χειμερινού θέρετρου της χώρας. Η ματιά φεύγει από τα καταπράσινα λιβάδια και τη λίμνη, σταματώντας με δέος στις επιβλητικές κορυφές του Ντούρμιτορ. Δεν είναι ούτε μία ούτε δύο, αλλά 48 οι κορυφές που ξεπερνούν τα 2.000 μ., με την κορυφή Bobotov kuk να αποτελεί την κορωνίδα όλων, με τα 2.523 μέτρα της. Η «κολόνα των ουρανών», όπως αποκαλείται η οροσειρά του Ντούρμιτορ, είναι από τα μεγαλύτερα συγκροτήματα των Δειναρικών Αλπεων. Στα όριά της φιλοξενεί 18 γραφικές αλπικές λίμνες, όπως η Zminje (Φιδόλιμνη), η Vrazje (Διαβολόλιμνη) και η Riblje (Ψαρόλιμνη). Με διαφορά, όμως, η πιο γνωστή και πολυφωτογραφημένη λίμνη είναι η Crno jezero (Μαύρη Λίμνη).
Στη Μαύρη Λίμνη
Από τις παρυφές του Ζάμπλιακ περπατάμε περίπου 2 χλμ. για να βρεθούμε στις όχθες της λίμνης, της οποίας το μαύρο χρώμα οφείλεται στο βάθος της (49 μ.) και στις γύρω πυκνά δασωμένες εκτάσεις. Περνώντας την πύλη που σηματοδοτεί τη «ζώνη απόλυτης προστασίας» του εθνικού πάρκου, πληρώνουμε ένα ευρώ εισιτήριο το άτομο. Είναι ένα πέρασμα στην απόλυτη ηρεμία του δάσους και της λίμνης. Μιας λίμνης που αποτελείται από δύο τμήματα, τα οποία ενώνονται με ένα στενό ρυάκι. Μιας λίμνης στην επιφάνεια της οποίας αυτάρεσκα καθρεφτίζεται η… αρκούδα, δηλαδή η ογκώδης επιβλητική κορυφή Meded των 2.287 μ. και μερικά από τα χιλιάδες έλατα που την κυκλώνουν. Εμείς και μόλις τρία - τέσσερα ακόμη άτομα ζούμε αυτό το βροχερό απόγευμα το δώρο αυτό της φύσης. Την κινηματογραφικής ομορφιάς ατμοσφαιρική καρδιά του εθνικού πάρκου Ντούρμιτορ τη χαιρόμαστε ακόμη καλύτερα περπατώντας στο παραλίμνιο χωμάτινο μονοπάτι. Μία ώρα μετά έχουμε ολοκληρώσει τον πλήρη γύρο των δύο τμημάτων της λίμνης. Σχεδόν έχει σκοτεινιάσει όταν μαζί με τους φύλακες εγκαταλείπουμε αυτόν τον ευλογημένο τόπο.
Τι να δείτε, τι να κάνετε
Αξίζει να επισκεφτείτε το Κέντρο Επισκεπτών (Τ/052.360.228), λίγο πριν από το πάρκινγκ και την πύλη εισόδου. Στο Κέντρο μάθαμε πολλά για τη χλωρίδα και την πανίδα του εθνικού πάρκου, όπως ότι αυτό διαθέτει τη μεγαλύτερη ποικιλία από πεταλούδες στην Ευρώπη, 163 είδη πουλιών και 50 είδη θηλαστικών. Εδώ πωλούνται, επίσης, τοπικά παραδοσιακά προϊόντα και πεζοπορικοί ορειβατικοί οδηγοί και χάρτες της περιοχής, απαραίτητοι για την πιο αποτελεσματική και ασφαλέστερη εξερεύνηση του πάρκου. Περπατήστε χαλαρά μέσα στο Ζάμπλιακ των πολλών ξύλινων σπιτιών με τις στέγες να ακουμπάνε μέχρι τη γη και απ' έξω τα στοιβαγμένα ξύλα για το τζάκι. Το κυριότερο αξιοθέατο είναι το λευκό πέτρινο μαυσωλείο, χτισμένο πάνω από το νεκροταφείο, από το οποίο κανείς βλέπει όλη την πόλη. Το μαυσωλείο χτίστηκε στη μνήμη των 2.441 πολιτών του Ζάμπλιακ που έχασαν τη ζωή τους κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Στα νότια της πόλης υψώνεται η κορυφή Javorovaca (1.529 μ.), στην οποία μπορείτε να ανεβείτε άνετα και ξεκούραστα με τον ένα από τους δύο αναβατήρες. Από εκεί ψηλά θα έχετε μια ακόμη ευκαιρία να διαπιστώσετε τη γενναιόδωρη ομορφιά του τόπου, βλέποντας το οροπέδιο Jezera. Πέρα από τον επίπεδο, εύκολο γύρο -μήκους 4 χλμ.- της Μαύρης Λίμνης, μπορείτε να αφεθείτε σε μια ρομαντική βαρκάδα με κουπιά. Με αφετηρία τη Μαύρη Λίμνη πραγματοποιήσαμε μια ευχάριστη ημίωρη διαδρομή με κατάληξη τη Zminje jezero (Φιδόλιμνη), έχοντας ως παρέα μας στη διαδρομή πυκνά δάση ελάτης και το ποταμάκι Mlinski. Πεζοπορώντας για περίπου μιάμιση ώρα στο δρόμο που οδηγεί στο χωριό Tepca, στα βόρεια του Ζάμπλιακ, μέσα από καταπράσινα, νωχελικά λιβάδια και δάση θα φτάσετε στο σημείο πανοραμικής θέας Curovac. Εδώ ετοιμαστείτε για δυνατές συγκινήσεις: ακριβώς μπροστά σας ανοίγεται ένα θεόρατο φαράγγι βάθους 1.100 μέτρων, με τον ποταμό Τάρα να κυλάει στη βάση του. Κάτω χαμηλά, στα αριστερά, θα δείτε το χωριό Tepca, για το οποίο -αν και φαίνεται κοντά- απαιτείται μία ώρα δρόμου. Και βέβαια, αξίζει να βιώσετε από κοντά τον μεγάλο πρωταγωνιστή της περιοχής, τον ποταμό Τάρα. Μια από τις βασικότερες υπαίθριες δραστηριότητες που οφείλει να κάνει όποιος βρεθεί στο Μαυροβούνιο, είναι να επιδοθεί σε ράφτινγκ στο ποτάμι αυτό. Ανάλογα με τη διάθεσή σας μπορείτε να επιλέξετε διαδρομή από 18 μέχρι 82 χλμ. (ράφτινγκ πραγματοποιείται μόνο στα 82 από τα 150 χλμ. του ποταμού). Δύο γραφεία που πραγματοποιούν μονοήμερες ή διήμερες εξορμήσεις για ράφτινγκ είναι το Tara Tour (http://www.tara-tour.com/) και το Kamp Grab (http://www.tara-grab.com/). Υπολογίστε γύρω στα 35 ευρώ το άτομο για ράφτινγκ μισή μέρα και 60 ευρώ το άτομο για διαμονή, τρία γεύματα και ράφτινγκ μισής μέρας.
Info:
ΠΩΣ ΝΑ ΠΑΤΕ
Εμείς πήγαμε οδικώς μέσω Αλβανίας, χωρίς να αντιμετωπίσουμε κάποιο θέμα ασφάλειας, εκτός από τους κατά διαστήματα κακούς αλβανικούς δρόμους. Δεν υπάρχει απευθείας αεροπορική σύνδεση Αθήνας - Ποντγκόριτσα, η μετάβαση γίνεται μέσω Βελιγραδίου, Ζάγκρεμπ, Βιέννης κ.λπ. Η χώρα διαθέτει δύο διεθνή αεροδρόμια: ένα στην πρωτεύουσα, από το οποίο τα ορεινά θέρετρα δεν απέχουν περισσότερο από 100 χλμ., και ένα στο Τίβατ, στην παραθαλάσσια ζώνη (http://www.montenegroairports.com/). Στη συνέχεια θα πρέπει να νοικιάσετε αυτοκίνητο.
ΠΟΥ ΝΑ ΜΕΙΝΕΤΕ
• Σε πολλά σπίτια ντόπιων διατίθενται δωμάτια, με 20 - 25 ευρώ για δύο άτομα, με το μπάνιο συνήθως εκτός δωματίου, αλλά αποκλειστικά δικής σας χρήσης. Εάν θελήσετε να κλείσετε νωρίτερα, επικοινωνήστε με το πρακτορείο Summit Travel Agency, Τ/052.361.502.
• ΜΒ Ηotel (Τ/052.361.601, Tripka Dakovica bb.). Μικρό, πολύ περιποιημένο και καθαρό ξενοδοχείο. Το δίκλινο 57 ευρώ.
ΠΟΥ ΝΑ ΦΑΤΕ
• Crno Jezero (Τ/ 052.361.474, στις ακτές της Μαύρης Λίμνης). Εθνική ορεινή κουζίνα την οποία -καιρού επιτρέποντος- αξίζει να δοκιμάσετε στη βεράντα με θέα τη λίμνη. Και μέσα ο χώρος είναι ζεστός.
• Javorovaca (Τ/052.360.236, Javorovaca bb.). Βρίσκεται κοντά στο κέντρο του Ζάμπλιακ. Διαθέτει εκτεταμένο μενού με ορεσίβια μαυροβουνιακή κουζίνα, ανοιχτό τζάκι και ζεστή διακόσμηση με πολλά λαογραφικά στοιχεία.
ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Είσοδος στη χώρα: Δεν χρειάζεται βίζα για πολίτες της Ε.Ε. Για το Ι.Χ. απαιτείται η πράσινη κάρτα και 10 ευρώ για τον οικολογικό φόρο.
Νόμισμα: Η χώρα χρησιμοποιεί το ευρώ εδώ και πολλά χρόνια, πριν ακόμη γίνει ανεξάρτητη και μέλος της Ε.Ε.
Οδικό δίκτυο: Χρειάζεται προσοχή, διότι οι περισσότεροι δρόμοι είναι στενοί, με μία λωρίδα ανά κατεύθυνση, χωρίς προστατευτικό στηθαίο.
Χρήσιμες ιστοσελίδες:
Εθνικό Γραφείο Τουρισμού: http://www.montenegro.travel/
Εθνικό Πάρκο Ντούρμιτορ: http://www.durmitorcg.com/
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Το νεότερο κράτος της Ευρώπης, το μικροσκοπικό Μαυροβούνιο, διαθέτει τέσσερα εθνικά πάρκα, δύο στο Νότο (Λόβτσεν και λίμνης Σκόδρα) και δύο στο Βορρά (Μπιογκράντσκο και Ντούρμιτορ). Κινούμενοι οδικώς από την πρωτεύουσα Ποντγκόριτσα προς το Βορρά, βρεθήκαμε στο εθνικό πάρκο Ντούρμιτορ, στα βορειοδυτικά, στα σύνορα με τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη.
Στο ύψος της κωμόπολης Mojkovac αφήνουμε τον κύριο δρόμο που οδηγεί προς τη Σερβία και το Βελιγράδι. Κινούμαστε πλέον σε έναν μικρό επαρχιακό δρόμο, του οποίου η ελάχιστη κίνηση είναι ό,τι καλύτερο για να θαυμάσουμε με την ησυχία μας, κάνοντας τις απαραίτητες στάσεις, την οργιαστική φύση. Λιβάδια με ξύλινα, ταπεινά αγροτόσπιτα. Ελάχιστα, διάσπαρτα εδώ κι εκεί, χωριουδάκια. Τα μυριάδες έλατα, οι οξιές, οι σημύδες, τα μαύρα πεύκα και οι δεκάδες κατακόρυφοι θεόρατοι βράχοι και οροσειρές είναι οι βασικοί πρωταγωνιστές της διαδρομής. Αξιος... συμπρωταγωνιστής αναδεικνύεται ο ποταμός Τάρα (Tara). Το μήκους 150 χλμ. μακρύτερο ποτάμι της χώρας ξεκινάει την υγρή διαδρομή του από την οροσειρά Komovi (νοτιοανατολικά του Κόλασιν). Κινείται προς τα βόρεια, σχηματίζοντας τόξο που καταλήγει στο Scepan polje (σύνορα με Βοσνία-Ερζεγοβίνη), όπου και ενώνεται με τον ποταμό Piva, συνεχίζοντας πλέον ως ποταμός Δρίνος (Drina) εντός της γειτονικής χώρας. Ακολουθήσαμε μεγάλο τμήμα της ονειρικής αυτής διαδρομής του ποταμού.
Ντροπαλός στην αρχή ο Τάρα, «κρύβεται», αλλά στα 15 χλμ. βόρεια του Mojkovac, στην είσοδο του εθνικού πάρκου Ντούρμιτορ, σχηματίζει ένα χαώδες φαράγγι, που στο βαθύτερο σημείο του φτάνει τα 1.300 μ. Μάλιστα, αυτό είναι το δεύτερο βαθύτερο φαράγγι του κόσμου, μετά το Grand Canyon στο Colorado. Μπαινοβγαίνουμε σε τούνελ που τρυπάνε τη βραχώδη γη, παίζοντας ένα ιδιότυπο κρυφτοκυνηγητό με τα πεντακάθαρα καταπράσινα νερά του Τάρα. Στο μεταξύ, ο δρόμος συνεχίζει να ανηφορίζει. Η ανθρώπινη παρουσία είναι ελάχιστη. Κάνει ψύχρα για αρχές Οκτωβρίου, αφού ο ήλιος δυσκολεύεται να ρίξει τις ακτίνες του ανάμεσα στους ορεινούς γίγαντες που μας περιβάλλουν. '
Ανηφορίζουμε κι άλλο, χάνοντας προς στιγμήν τον Τάρα. Λίγο αργότερα ο ποταμός κάνει θριαμβευτική επανεμφάνιση, στο ύψος της επιβλητικής γέφυρας Djurdjevica, η οποία υψώνεται 151 μ. από την επιφάνεια του, διαθέτοντας πέντε αψίδες και 370 μ. μήκος, αποτελώντας ένα μεγάλο τεχνικό έργο για την εποχή κατασκευής της (1937-40). Εδώ οι δρόμοι μας χωρίζουν με τον Τάρα. Αυτός κινείται βορειοανατολικά κι εμείς βορειοδυτικά.
Στο Ζάμπλιακ
Προσεγγίζουμε το οροπέδιο που φιλοξενεί το θέρετρο Ζάμπλιακ. Η εικόνα είναι βουκολική. Μερικά χιλιόμετρα από απέραντα λιβάδια και πρασινάδες: η χαρά του βοσκού! Και των ξυλουργών, όμως, που κατασκευάζουν καλόγουστες ξύλινες εξοχικές κατοικίες, οι οποίες δίνουν έναν αέρα ανανέωσης στα παλιότερα σπίτια του σημαντικότερου χειμερινού θέρετρου της χώρας. Η ματιά φεύγει από τα καταπράσινα λιβάδια και τη λίμνη, σταματώντας με δέος στις επιβλητικές κορυφές του Ντούρμιτορ. Δεν είναι ούτε μία ούτε δύο, αλλά 48 οι κορυφές που ξεπερνούν τα 2.000 μ., με την κορυφή Bobotov kuk να αποτελεί την κορωνίδα όλων, με τα 2.523 μέτρα της. Η «κολόνα των ουρανών», όπως αποκαλείται η οροσειρά του Ντούρμιτορ, είναι από τα μεγαλύτερα συγκροτήματα των Δειναρικών Αλπεων. Στα όριά της φιλοξενεί 18 γραφικές αλπικές λίμνες, όπως η Zminje (Φιδόλιμνη), η Vrazje (Διαβολόλιμνη) και η Riblje (Ψαρόλιμνη). Με διαφορά, όμως, η πιο γνωστή και πολυφωτογραφημένη λίμνη είναι η Crno jezero (Μαύρη Λίμνη).
Στη Μαύρη Λίμνη
Από τις παρυφές του Ζάμπλιακ περπατάμε περίπου 2 χλμ. για να βρεθούμε στις όχθες της λίμνης, της οποίας το μαύρο χρώμα οφείλεται στο βάθος της (49 μ.) και στις γύρω πυκνά δασωμένες εκτάσεις. Περνώντας την πύλη που σηματοδοτεί τη «ζώνη απόλυτης προστασίας» του εθνικού πάρκου, πληρώνουμε ένα ευρώ εισιτήριο το άτομο. Είναι ένα πέρασμα στην απόλυτη ηρεμία του δάσους και της λίμνης. Μιας λίμνης που αποτελείται από δύο τμήματα, τα οποία ενώνονται με ένα στενό ρυάκι. Μιας λίμνης στην επιφάνεια της οποίας αυτάρεσκα καθρεφτίζεται η… αρκούδα, δηλαδή η ογκώδης επιβλητική κορυφή Meded των 2.287 μ. και μερικά από τα χιλιάδες έλατα που την κυκλώνουν. Εμείς και μόλις τρία - τέσσερα ακόμη άτομα ζούμε αυτό το βροχερό απόγευμα το δώρο αυτό της φύσης. Την κινηματογραφικής ομορφιάς ατμοσφαιρική καρδιά του εθνικού πάρκου Ντούρμιτορ τη χαιρόμαστε ακόμη καλύτερα περπατώντας στο παραλίμνιο χωμάτινο μονοπάτι. Μία ώρα μετά έχουμε ολοκληρώσει τον πλήρη γύρο των δύο τμημάτων της λίμνης. Σχεδόν έχει σκοτεινιάσει όταν μαζί με τους φύλακες εγκαταλείπουμε αυτόν τον ευλογημένο τόπο.
Τι να δείτε, τι να κάνετε
Αξίζει να επισκεφτείτε το Κέντρο Επισκεπτών (Τ/052.360.228), λίγο πριν από το πάρκινγκ και την πύλη εισόδου. Στο Κέντρο μάθαμε πολλά για τη χλωρίδα και την πανίδα του εθνικού πάρκου, όπως ότι αυτό διαθέτει τη μεγαλύτερη ποικιλία από πεταλούδες στην Ευρώπη, 163 είδη πουλιών και 50 είδη θηλαστικών. Εδώ πωλούνται, επίσης, τοπικά παραδοσιακά προϊόντα και πεζοπορικοί ορειβατικοί οδηγοί και χάρτες της περιοχής, απαραίτητοι για την πιο αποτελεσματική και ασφαλέστερη εξερεύνηση του πάρκου. Περπατήστε χαλαρά μέσα στο Ζάμπλιακ των πολλών ξύλινων σπιτιών με τις στέγες να ακουμπάνε μέχρι τη γη και απ' έξω τα στοιβαγμένα ξύλα για το τζάκι. Το κυριότερο αξιοθέατο είναι το λευκό πέτρινο μαυσωλείο, χτισμένο πάνω από το νεκροταφείο, από το οποίο κανείς βλέπει όλη την πόλη. Το μαυσωλείο χτίστηκε στη μνήμη των 2.441 πολιτών του Ζάμπλιακ που έχασαν τη ζωή τους κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Στα νότια της πόλης υψώνεται η κορυφή Javorovaca (1.529 μ.), στην οποία μπορείτε να ανεβείτε άνετα και ξεκούραστα με τον ένα από τους δύο αναβατήρες. Από εκεί ψηλά θα έχετε μια ακόμη ευκαιρία να διαπιστώσετε τη γενναιόδωρη ομορφιά του τόπου, βλέποντας το οροπέδιο Jezera. Πέρα από τον επίπεδο, εύκολο γύρο -μήκους 4 χλμ.- της Μαύρης Λίμνης, μπορείτε να αφεθείτε σε μια ρομαντική βαρκάδα με κουπιά. Με αφετηρία τη Μαύρη Λίμνη πραγματοποιήσαμε μια ευχάριστη ημίωρη διαδρομή με κατάληξη τη Zminje jezero (Φιδόλιμνη), έχοντας ως παρέα μας στη διαδρομή πυκνά δάση ελάτης και το ποταμάκι Mlinski. Πεζοπορώντας για περίπου μιάμιση ώρα στο δρόμο που οδηγεί στο χωριό Tepca, στα βόρεια του Ζάμπλιακ, μέσα από καταπράσινα, νωχελικά λιβάδια και δάση θα φτάσετε στο σημείο πανοραμικής θέας Curovac. Εδώ ετοιμαστείτε για δυνατές συγκινήσεις: ακριβώς μπροστά σας ανοίγεται ένα θεόρατο φαράγγι βάθους 1.100 μέτρων, με τον ποταμό Τάρα να κυλάει στη βάση του. Κάτω χαμηλά, στα αριστερά, θα δείτε το χωριό Tepca, για το οποίο -αν και φαίνεται κοντά- απαιτείται μία ώρα δρόμου. Και βέβαια, αξίζει να βιώσετε από κοντά τον μεγάλο πρωταγωνιστή της περιοχής, τον ποταμό Τάρα. Μια από τις βασικότερες υπαίθριες δραστηριότητες που οφείλει να κάνει όποιος βρεθεί στο Μαυροβούνιο, είναι να επιδοθεί σε ράφτινγκ στο ποτάμι αυτό. Ανάλογα με τη διάθεσή σας μπορείτε να επιλέξετε διαδρομή από 18 μέχρι 82 χλμ. (ράφτινγκ πραγματοποιείται μόνο στα 82 από τα 150 χλμ. του ποταμού). Δύο γραφεία που πραγματοποιούν μονοήμερες ή διήμερες εξορμήσεις για ράφτινγκ είναι το Tara Tour (http://www.tara-tour.com/) και το Kamp Grab (http://www.tara-grab.com/). Υπολογίστε γύρω στα 35 ευρώ το άτομο για ράφτινγκ μισή μέρα και 60 ευρώ το άτομο για διαμονή, τρία γεύματα και ράφτινγκ μισής μέρας.
Info:
ΠΩΣ ΝΑ ΠΑΤΕ
Εμείς πήγαμε οδικώς μέσω Αλβανίας, χωρίς να αντιμετωπίσουμε κάποιο θέμα ασφάλειας, εκτός από τους κατά διαστήματα κακούς αλβανικούς δρόμους. Δεν υπάρχει απευθείας αεροπορική σύνδεση Αθήνας - Ποντγκόριτσα, η μετάβαση γίνεται μέσω Βελιγραδίου, Ζάγκρεμπ, Βιέννης κ.λπ. Η χώρα διαθέτει δύο διεθνή αεροδρόμια: ένα στην πρωτεύουσα, από το οποίο τα ορεινά θέρετρα δεν απέχουν περισσότερο από 100 χλμ., και ένα στο Τίβατ, στην παραθαλάσσια ζώνη (http://www.montenegroairports.com/). Στη συνέχεια θα πρέπει να νοικιάσετε αυτοκίνητο.
ΠΟΥ ΝΑ ΜΕΙΝΕΤΕ
• Σε πολλά σπίτια ντόπιων διατίθενται δωμάτια, με 20 - 25 ευρώ για δύο άτομα, με το μπάνιο συνήθως εκτός δωματίου, αλλά αποκλειστικά δικής σας χρήσης. Εάν θελήσετε να κλείσετε νωρίτερα, επικοινωνήστε με το πρακτορείο Summit Travel Agency, Τ/052.361.502.
• ΜΒ Ηotel (Τ/052.361.601, Tripka Dakovica bb.). Μικρό, πολύ περιποιημένο και καθαρό ξενοδοχείο. Το δίκλινο 57 ευρώ.
ΠΟΥ ΝΑ ΦΑΤΕ
• Crno Jezero (Τ/ 052.361.474, στις ακτές της Μαύρης Λίμνης). Εθνική ορεινή κουζίνα την οποία -καιρού επιτρέποντος- αξίζει να δοκιμάσετε στη βεράντα με θέα τη λίμνη. Και μέσα ο χώρος είναι ζεστός.
• Javorovaca (Τ/052.360.236, Javorovaca bb.). Βρίσκεται κοντά στο κέντρο του Ζάμπλιακ. Διαθέτει εκτεταμένο μενού με ορεσίβια μαυροβουνιακή κουζίνα, ανοιχτό τζάκι και ζεστή διακόσμηση με πολλά λαογραφικά στοιχεία.
ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Είσοδος στη χώρα: Δεν χρειάζεται βίζα για πολίτες της Ε.Ε. Για το Ι.Χ. απαιτείται η πράσινη κάρτα και 10 ευρώ για τον οικολογικό φόρο.
Νόμισμα: Η χώρα χρησιμοποιεί το ευρώ εδώ και πολλά χρόνια, πριν ακόμη γίνει ανεξάρτητη και μέλος της Ε.Ε.
Οδικό δίκτυο: Χρειάζεται προσοχή, διότι οι περισσότεροι δρόμοι είναι στενοί, με μία λωρίδα ανά κατεύθυνση, χωρίς προστατευτικό στηθαίο.
Χρήσιμες ιστοσελίδες:
Εθνικό Γραφείο Τουρισμού: http://www.montenegro.travel/
Εθνικό Πάρκο Ντούρμιτορ: http://www.durmitorcg.com/
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου