Αειφόρος Ανάπτυξη

Tο 62% των επιχειρήσεων παγκοσμίως υλοποιεί ήδη κάποιο πρόγραμμα βιώσιμης ανάπτυξης, ενώ το 11% βρίσκεται σε στάδιο ανάπτυξης ενός τέτοιου προγράμματος, όπως προκύπτει απ' την έρευνα των 378 μεγάλων και μεσαίων εταιρειών από 61 χώρες στον κόσμο. Ταυτόχρονα, σύμφωνα με τα στοιχεία, το 22% δηλώνει ότι είναι εντός των μελλοντικών τους σχεδίων η βιώσιμη ανάπτυξη και μόλις το 5% δεν έχουν πρόθεση να εφαρμόσουν κάποιο συναφές πρόγραμμα.

Τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν βασίστηκαν στα πρώτα ευρήματα της διεθνούς έρευνας για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη των Εταιρειών (Corporate Sustainability) που πραγματοποίησε η KPMG σε συνεργασία με το Economist Intelligence Unit την περίοδο Σεπτεμβρίου - Οκτωβρίου 2010.

Οι λόγοι που οδηγούν τις εταιρείες σε πρακτικές βιώσιμης ανάπτυξης/εταιρικής υπευθυνότητας αλλάζουν. Στις πρώτες θέσεις με 42% εμφανίζεται η συμμόρφωση με τις κανονιστικές απαιτήσεις και με 41% η ενίσχυση της εταιρικής εικόνας/φήμης. Ακολουθεί η διαχείριση κινδύνων (29%), η οποία ενίσχυσε τη θέση της μέσα στο 2010, ιδιαίτερα μετά το ατύχημα στην πετρελαιοπηγή Macondo της BP στον Κόλπο του Μεξικού.

Αίσθηση προκαλεί η απάντηση του 27% των στελεχών, οι οποίοι θεωρούν σημαντική αιτία την ανάγκη για τη μείωση του κόστους, γεγονός που επιβεβαιώνεται από τα δεδομένα που συλλέχθηκαν για τα σημαντικότερα οφέλη που απολαμβάνουν οι υπεύθυνες επιχειρήσεις, όπου στις δύο πρώτες θέσεις εμφανίζονται οι βελτιωμένες ή αποδοτικότερες διεργασίες, και η αύξηση των κερδών και της μετοχικής αξίας. Το στοιχείο αυτό δείχνει ίσως τη μεγαλύτερη αλλαγή στην αντιμετώπιση της εταιρικής υπευθυνότητας.


Κόστος επένδυσης

Μέχρι πολύ πρόσφατα οι επιχειρήσεις πρόβαλαν ως κύριο εμπόδιο για τη στρατηγική βιώσιμης ανάπτυξης το κόστος της επένδυσης για την υλοποίηση της. Τώρα το 61% των στελεχών που ρωτήθηκαν συμφωνούν ότι το όφελος των επενδύσεων εταιρικής βιώσιμης ανάπτυξης υπερκαλύπτει το αντίστοιχο αρχικό κόστος. Το ποσοστό αυτό φθάνει το 72% των στελεχών για τις εταιρείες που ο κύκλος εργασιών τους ξεπερνά τα 5 δισ. δολάρια. Επίσης, επισημάνθηκαν ως οφέλη η σημαντική μείωση του κόστους κατανάλωσης ενέργειας, η βελτίωση των σχέσεων με τους πελάτες και τους προμηθευτές και η ορθολογικότερη χρήση πόρων, με ειδικότερη έμφαση στο νερό. Ταυτόχρονα, αξίζει να σημειωθεί ότι τα στελέχη θεωρούν πως οι αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης, είχαν ως αποτέλεσμα να οδηγηθούν οι εταιρείες σε καινοτόμες δραστηριότητες, με την ανάπτυξη νέων προϊόντων / υπηρεσιών και την προσέγγιση νέων αγορών.


Δυσπιστία...

Τα πρώτα στοιχεία της έρευνας καταδεικνύουν ότι η ζήτηση και η προτίμηση βιώσιμων εταιρικών διεργασιών αποτελεί πλέον σημαντικό τμήμα των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων. Είναι βέβαιο ότι ακόμα υπάρχουν εταιρείες που αντιμετωπίζουν με δυσπιστία τις αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης, επικεντρωνόμενες στα επιπρόσθετα κόστη για μια τέτοια προσπάθεια ή θεωρούν την εταιρική υπευθυνότητα μια τάση των καιρών που θα ξεφτίσει με το χρόνο. Εν τούτοις είναι ενθαρρυντικό πως οι περισσότερες εταιρείες που ξεκινούν να εντάξουν στρατηγικές βιώσιμης ανάπτυξης στην επιχειρηματική τους λειτουργία διακρίνουν άμεσα τα οφέλη που προκύπτουν, με αποτέλεσμα η βιώσιμη ανάπτυξη να γίνεται σταδιακά αναπόσπαστο τμήμα της επιχειρηματικής τους στρατηγικής.

Οικονομική ανάπτυξη με τη σφραγίδα του... περιβάλλοντος

Η αειφόρος ανάπτυξη ή βιώσιμη ανάπτυξη αναφέρεται στην οικονομική ανάπτυξη που σχεδιάζεται και υλοποιείται λαμβάνοντας υπόψη την προστασία του περιβάλλοντος και τη βιωσιμότητα. Η βιώσιμη ανάπτυξη προϋποθέτει ανάπτυξη των παραγωγικών δομών της οικονομίας παράλληλα με τη δημιουργία υποδομών για μία ευαίσθητη στάση απέναντι στο φυσικό περιβάλλον και στα οικολογικά προβλήματα. Η βιωσιμότητα υπονοεί ότι οι φυσικοί πόροι υφίστανται εκμετάλλευση με ρυθμό μικρότερο από αυτόν με τον οποίον ανανεώνονται, διαφορετικά λαμβάνει χώρα περιβαλλοντική υποβάθμιση.

Θεωρητικά, το μακροπρόθεσμο αποτέλεσμα της περιβαλλοντικής υποβάθμισης είναι η ανικανότητα του γήινου οικοσυστήματος να υποστηρίξει την ανθρώπινη ζωή (οικολογική κρίση). Σημείο αναφοράς για τις εξελίξεις στη μελέτη της οικολογικά ευαίσθητης ανάπτυξης αποτελεί το πρωτόκολλο του Κιότο, που υπογράφηκε το 1997 (ως συμπλήρωμα της Σύμβασης-Πλαισίου των Ηνωμένων Εθνών για τις Κλιματικές Μεταβολές του 1992) και τέθηκε μερικώς σε ισχύ από το 2005. Ορισμένες από τις τάσεις και τα ζητήματα που απασχολούν τη βιώσιμη ανάπτυξη στην Ευρώπη από τη δεκαετία του 1990 είναι: η προώθηση χρήσης «ενεργειακά καθαρών» μορφών μετακίνησης (π.χ. ηλεκτρικά αυτοκίνητα), η «βιωσιμότερη» αναθεώρηση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, ο οικολογικός χαρακτηρισμός καταναλωτικών προϊόντων, η βιοτεχνολογία, η εξάλειψη φυλετικών και σεξιστικών διακρίσεων στον εργασιακό τομέα κ.λπ.
Ημερησία