the way to Butte College...

Ένα μικρό κοινοτικό κολλέγιο σε αγροτική περιοχή της Καλιφόρνια δείχνει το δρόμο στην υιοθέτηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας από εκπαιδευτικά ιδρύματα. Το Butte College ανακοίνωσε ότι είναι το πρώτο κολλέγιο στις Ηνωμένες Πολιτείες που παράγει περισσότερη ενέργεια από όση χρειάζεται για την κάλυψη των καθημερινών του αναγκών.

Η επιτυχία αυτή οφείλεται σε 25.000 ηλιακούς συλλέκτες, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν μόλις πέρυσι σε πολλά σημεία του συμπλέγματος. Οι υπεύθυνοι λένε ότι με την επένδυσή τους κατόρθωσαν να εκμηδενίσουν τα τιμολόγια ηλεκτρικής ενέργειας του κολλεγίου, ενώ θα εξοικονομήσουν μεταξύ 50 εκ. και 75 εκ. δολαρίων μέσα στην επόμενη δεκαπενταετία - λαμβάνοντας υπόψη τα χρήματα που δαπανήθηκαν για την εγκατάσταση του συστήματος- διοχετεύοντας το πλεόνασμα ενέργειας στο τοπικό δίκτυο ηλεκτροδότησης.

Το φωτοβολταϊκό σύστημα μπορεί να παράγει πάνω από 6,5 εκατομμύρια κιλοβατώρες ηλεκτρικής ενέργειας το χρόνο. Τα οφέλη για το περιβάλλον ισοδυναμούν με την απόσυρση 615 αυτοκινήτων από τους δρόμους ή την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών 900 και πλέον νοικοκυριών.

«Το Butte College έχει δεσμευτεί εδώ και πολύ καιρό απέναντι στη βιωσιμότητα και η παραγωγή πλεονάζουσας ενέργειας σηματοδοτεί την κορύφωση των πολύχρονων προσπαθειών για την παροχή ηλιακής ενέργειας στο κολλέγιο και τη βελτίωση της ενεργειακής αποδοτικότητας στο σύμπλεγμα», αναφέρει σε γραπτή της η ανακοίνωση η πρύτανης του κολλεγίου Δρ. Νταϊάνα Φαν Ντερ Πλεγκ.

«Οι επόμενες γενιές βασίζονται σε εμάς για την αντιμετώπιση της τεράστιας πρόκλησης της κλιματικής και γνωρίζουμε ότι η ευημερία μας στο μέλλον εξαρτάται από την ικανότητά μας να ηγηθούμε της οικονομίας της καθαρής ενέργειας», δήλωσε η επικεφαλής των Δημοκρατικών στη Βουλή των Αντιπροσώπων Νάνσι Πελόζι, εξαίροντας την προσπάθεια του κολλεγίου. «Τα κατορθώματα του Butte College στις ΑΠΕ και στη βιωσιμότητα δείχνουν το δρόμο προς την οικοδόμηση μιας ισχυρότερης οικονομίας και παράλληλα την προστασία του πλανήτη».

Τα οφέλη άλλωστε είναι πολλαπλά τόσο για την κοινότητα όσο και για το κολλέγιο που εκτιμά ότι τα χρήματα που θα εξοικονομήσει, θα του επιτρέψουν να προσθέσει περισσότερα μαθήματα και να αυξήσει τον αριθμό των φοιτητών.

naftemporiki.gr

Museum of Built Environment

The New York-based firm FXFOWLE has six active projects in the King Abdullah Financial District in Riyadh, a 55 million-square-foot, mixed-use development. Among them is the Museum of Built Environment, which aims to explore the role that social, economic, and environmental forces have played in the region’s constructed landscape, both historically and in recent times.

The 340,000-square-foot museum will be sited near a large plaza by a sunken pedestrian parkway. It will house galleries for permanent and temporary exhibitions, a 150-seat auditorium, and a restaurant, in addition to a monorail station and a network of skywalks.

Resembling a chiseled rock and partly clad in prismatic laminated glass panels, the building’s design was inspired by two UNESCO World Heritage Sites in Saudi Arabia: Mada’in Saleh, an ancient city featuring rock-cut architecture, and At-Turaif, a 15th-century complex made of adobe. The programmatic distribution is expressed in the massing by creating greater solidity and opacity on the museum’s upper levels while maintaining transparency on the lower public levels. The building’s façade on the upper levels incorporates prismatic laminated glass panels which create a varied textural quality and allow day light at select controlled locations.

Site excavation for the museum has begun, with completion scheduled for 2012.
e Volo

a New Gateway to the East

The project can be interpreted as an attempt to create an urban landmark and a new identity for contemporary Taiwanese architecture. As a result of collaboration between two firms, OODA and OOIIO, the design won the Merit Award at the Taiwan Conceptual Tower International Competition in 2010.

The 300 meters high tower would include offices for Taichung City Government, leisure and recreational functions, retail and educational centers and the new Museum of Taichung City Development. The three entrances are located in three separate volumes joining approximately at the middle of the rise. The main body of the structure would accommodate most of the public activities. The sky lobbies form sightseeing zones offering numerous views of the city.

Conceptually, the building integrates several design approaches:  the formal references to diamond cutting industry are linked to the structural logic and iconic significance of the Eiffel Tower. The jagged edges resemble the Origami folding processes with resulting geometry clearly evoking the Taiwan’s star-look flag. The seemingly random volumetric disposition was achieved through careful analysis of structural hierarchy and optimal insolation levels.

The design is conceived as a new gateway for Taichung area, offering ever changing perception of the building as the visitors navigate through its surroundings. The three volumes rising from the ground shelter the plaza below, creating an intimate gathering place and a pleasant resting area for the city inhabitants.

e Volo

eVolo 2012 Skyscraper Competition

eVolo Magazine is pleased to invite architects, students, engineers, designers, and artists from around the globe to take part in the eVolo 2012 Skyscraper Competition. Established in 2006, the annual Skyscraper Competition is one of the world’s most prestigious awards for high-rise architecture. It recognizes outstanding ideas that redefine skyscraper design through the implementation of novel technologies, materials, programs, aesthetics, and spatial organizations along with studies on globalization, flexibility, adaptability, and the digital revolution. It is a forum that examines the relationship between the skyscraper and the natural world, the skyscraper and the community, and the skyscraper and the city.

The participants should take into consideration the advances in technology, the exploration of sustainable systems, and the establishment of new urban and architectural methods to solve economic, social, and cultural problems of the contemporary city including the scarcity of natural resources and infrastructure and the exponential increase of inhabitants, pollution, economic division, and unplanned urban sprawl.

The competition is an investigation on the public and private space and the role of the individual and the collective in the creation of a dynamic and adaptive vertical community. It is also a response to the exploration and adaptation of new habitats and territories based on a dynamic equilibrium between man and nature – a new kind of responsive and adaptive design capable of intelligent growth through the self-regulation of its own systems.

There are no restrictions in regards to site, program or size. The objective is to provide maximum freedom to the participants to engage the project without constraints in the most creative way. What is a skyscraper in the 21st century? What are the historical, contextual, social, urban, and environmental responsibilities of these mega-structures?

eVolo Magazine is committed to continue stimulating the imagination of designers around the world – thinkers that initiate a new architectural discourse of economic, environmental, intellectual, and perceptual responsibility that could ultimately modify what we understand as a contemporary skyscraper, its impact on urban planning and on the improvement of our way of life.
 

designed by Easton Combs

The Aldgate Landmark Pavilion designed by Easton + Combs is a temporary entrance marker to the City of London in celebration of the 2012 Olympics. The site’s importance is that it is the location of the former city gate, the Aldgate, a historically significant point of entry to the city of London that was famous for being open to all social classes when the other city gates were reserved for various elites.

As the architects state, the Pavilion serves as a symbolic greeting hall, a light filled, multicolored, transparent surface that creates a momentary envelope for the celebration of the 2012 Olympics and a spatial marker of London’s archeology of social exchange. The Aldgate 2012 Pavilion addresses the city as a multilayered set of possibilities that constitute an urban theater. As an architectural celebration of the 2012 Olympics, the structure is vibrant and porous yet asserts a sense of place and provides for a variety of possible events. Readings, music and gatherings are accommodated in the large room with a unique cylindrical inverted crown that suggests a space of performance and social exchange.
The design is based on extensive research into lightweight, inexpensive building strategies, as well as the history of temporary architecture. A fascination with chapel typologies implemented in the context of densely built urban fabric is articulated through referencing the pavilion structure to the intimate nature of domed chapels.
e Volo
 

a ballena...Passenger Terminal

The competition for the Passenger Terminal Building connecting Hong Kong with Shenzhen City closed on 21. March 2011. The two-stage competition included an online public survey in deciding on the winners. The aim was to create an urban landmark, structurally enabling the continuation of the existing traffic flow and connecting the banks of Shenzhen River.

Designed by Prague-based EDIT! Architecture, the proposal attempts to reconcile the iconic character of the building with the functional requirements of the site. Fallowing the visual imperative of fluidity, immanent to transportation structures, the design uses both horizontal and vertical transformation of rounded forms. The build­ing entrances are empha­sized by lift­ing of the vol­umes, leading to arrival and departure halls on the first floor. Offices and ser­vice spaces are located on the sides of both halls and also on two floors above orga­nized around the cen­tral atri­ums, which illu­mi­nate the inside of the build­ing and allow a visual con­tact between the dif­fer­ent lev­els. The green roof is terraced thus evoking the typical South China landscape.
The trape­zoidal cladding of the façade cre­ates an ever chang­ing appear­ance and articulates the programs within the building. The pan­els of the same size are made in the same color grade. Part of the facade is equipped with com­puter controlled open­ings that can be opened to sup­port the air cir­cu­la­tion inside the build­ing based on the cur­rent wind flow in the loca­tion.

Due to technical complication in submitting the entry package, the project was not included in the official competition. However, its strong imagery and distinct approach in creating make it a relevant.

e Volo

the Joenniemi Manor

Built in 1935, the Joenniemi Manor was the masterpiece of architect Jarl Eklund. The floor plan and design of the building point to the clear influence of Functionalism and English country house architecture. The park and formal garden featuring geometric landscape elements are designed by Paul Olsson in the same year. At that time, this style of landscape was unique in the Mänttä village community. The Joenniemi Manor and its garden are symbols of the architecture in the early 20th century and express the cultural awareness in Finland’s rural surroundings.

The architectural solution by award-winning architects Kubota & Bachmann intends a discrete insertion of the new extension into the site. The horizontality of the glass roof reflects the different seasons and times of the sky. The interior benefits from a panoramic view of the Lake Melasjärvi. Beneath the large roof and taking advantage of an existing depression in the site, the program elements step gently down in sequence: conference and representation facilities, restaurant and kitchen facilities, offices, collection facilities, exhibition facilities, the sequence terminating at the foot of the banks of Lake Melasjärvi.

The extension museum facilities, built adjacent to the existing museum facilities, take up the concept of a paradisiacal garden (e.g. Parc de sceaux). Its glass with green ceramic print and circle gray-green solar panels establishes a dialogue with nymphaeaceae on the Lake Melasjärvi and the gray-green bronze of the existing roof. While meeting the standards of the 21st century, the Serlachius Museum Gösta Extension will be committed to respect the history of Joenniemi Manor: Paul Olsson’s landscape design will be revisited. The conservation of the “old” combined with the harmonically integrated “new” shall recreate a Joenniemi Manor where visitors and art lovers, both local and international, can discover and enjoy Gösta Serlachius Fine Arts, Joenniemi Manor’s architectural-historical values, and of course, the natural beauty of the Lake Melasjärvi.
e Volo

by IwamotoScott

Voussoir Cloud by IwamotoScott explores the structural paradigm of pure compression coupled with an ultra-light material system. The design fills the gallery with a system of vaults to be experienced both from within and from above. The edges of the vaults are delimited by the entry soffit and the two long gallery walls. Spatially, they migrate to form greater density at these edges. Structurally, the vaults rely on each other and the three walls to retain their pure compressive form. The fourteen segmented pieces also resolve to make a series of five columns that support the interior and back edge.

The overall design draws from the work of engineer/architects such as Frei Otto and Antonio Gaudi, who used hanging chain models to find efficient form. We used both computational hanging chain models to refine and adjust the profile lines as pure catenaries, and form finding programs to determine the purely compressive vault shapes. In this case, however, the structural and material strategies are intentionally confused. Each vault is comprised of a Delaunay tessellation that both capitalizes on and confounds the structural logics — greater cell density of smaller more connective modules, or petals, gang together at the column bases and at the vault edges to form strengthened ribs, while the upper vault shell loosens and gains porosity.

e Volo

e Corre Complex

Downtown Los Angeles based design group APHIDoIDEA proposes the eCORRE COMPLEX, The Environmental Center of Regenerative Research & Education, to the City of Long Beach in California. The project takes the ISO container used by the Port of Long Beach (2nd busiest port in the World). Designed and placed as a FINALIST entry for the AIA-LA / USGBC Emerging Talent Design Competition, APHIDoIDEA re-adapts the shipping container as core building elements and implemented sustainable strategies to educate its visitors and users about “green” building practices such as solar energy, water collections, interior daylighting, rooftop gardens, passive cooling techniques, reuse of grey water, to name a few.
Utilizing approximately 65 shipping containers, the contextual response forces the architecture to provide an open public plaza on the ground level with an exhibition hall and outdoor amphitheater. The facility also houses learning classrooms as well as the offices to support the staff in teaching the community about the valuable strategies of sustainable green living.

 

To create in Green Thinking

Green building (also known as green construction or sustainable building) refers to a structure and using process that is environmentally responsible and resource-efficient throughout a building's life-cycle: from siting to design, construction, operation, maintenance, renovation, and demolition. This practice expands and complements the classical building design concerns of economy, utility, durability, and comfort.

Although new technologies are constantly being developed to complement current practices in creating greener structures, the common objective is that green buildings are designed to reduce the overall impact of the built environment on human health and the natural environment by:

Efficiently using energy, water, and other resources
Protecting occupant health and improving employee productivity
Reducing waste, pollution and environmental degradation
A similar concept is natural building, which is usually on a smaller scale and tends to focus on the use of natural materials that are available locally.Other related topics include sustainable design and green architecture. Sustainability may be defined as meeting the needs of present generations without compromising the ability of future generations to meet their needs.Green building does not specifically address the issue of the retrofitting existing homes.

A 2009 report by the U.S. General Services Administration found 12 sustainably designed buildings cost less to operate and have excellent energy performance. In addition, occupants were more satisfied with the overall building than those in typical commercial buildings.
 

by Computational architect

The Platonic Solids project by computational architect Michael Hansmeyer explores how a purely operations-based geometric process can generate complex form. Rather than studying the possibilities in combining numerous primitives, this project examines the potential inherent in a single primitive given an appropriate process. It takes the most primitive forms, the platonic solids, and repeatedly employs one single operation – the division of a form’s faces into smaller faces – until a new form is produced.

All of the forms shown are generated using the same single process, only the variables that control the process’ division operation are allowed to change. This single process affects both the form’s topography and topology. It influences attributes such as the degree of branching, porosity, and fractalization – just to name a few. The process also works at multiple scales: it affects not only the overall shape, but it determines the surface development as well as the generation of miniscule textures. The resulting forms display a novel aesthetic and an astounding complexity that largely defies attempts at reductionism.

e Volo
 

California College of the Arts

After months of research into why prefabrication has not been the glowing success people had hoped it would be, a design team at the CCA has developed an answer: mix prefabrication and CNC technology with the current trend of mobile food trucks. Rapid Type: A Mobile Coffee platform is their first prototype for a mobile, pre-fabricated food service pod.  Construction was completed in the Fall of 2010 as part of a studio co-taught by Kory Bieg and Andre Caradec.

The studio was given a generous donation of Alpolic, which is a unique aluminum composite material manufactured by Mitsubishi Plastics, Inc. In order to explore the full potential of the material, Kory and Andre decided to co-teach an experimental design studio with one goal: push the material as far as possible within the limits of currently available CNC fabrication technology.

Though Rapid Type targets the slow drip coffee movement, the larger agenda of the studio was to explore the gap between highly-designed prefabricated buildings and under-designed food trucks. Prefabrication remains a buzz word in the field of architecture, but has failed to deliver a reliable and cost-saving economic model for building construction. In fact, the only prefabricated structures that have performed consistently well are not buildings at all. The appearance of food trucks has exploded in the past few years and their visibility is only continuing to grow. The studio decided to latch on to this growing trend by offering a new and unique design using proven methods of mass manufacturing. Rapid Type is a full-service mobile sales platform that offers high-design, ease of assembly, and full mobility. The project combines the best of prefabricated building construction mixed with the financial vitality of the food truck movement.

Project Design and Fabrication Lead – Kory Bieg and Andre Caradec

Και στις Μισθώσεις το Πιστοποιητικό

Επεκτείνεται και στις μισθώσεις ακινήτων από τις 9 Ιουλίου η υποχρεωτική έκδοση Πιστοποιητικού Ενεργειακής Απόδοσης, που εφαρμόζεται ήδη από την αρχή του χρόνου για τις αγοραπωλησίες.

Το πιστοποιητικό εκδίδεται από ενεργειακούς επιθεωρητές, κοστίζει 1 - 2 ευρώ ανά τ.μ. για τα σπίτια και 2,5 ευρώ ανά τ.μ. για τα λοιπά κτήρια, ενώ ο στόχος που εξυπηρετεί είναι να γνωρίζει ο αγοραστής ή ενοικιαστής πόση ενέργεια θα χρειάζεται να καταναλώνει για θέρμανση, ψύξη, φωτισμό, αερισμό κλπ.

Η Ομοσπονδία Ιδιοκτητών Ακινήτων ζήτησε ήδη από τη νέα ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής διετή αναβολή της έκδοσης ενεργειακών πιστοποιητικών για τις μισθώσεις, καθώς και κατάργηση (στο πλαίσιο της πολιτικής απελευθέρωσης των επαγγελμάτων) των ελάχιστων αμοιβών που προβλέπονται για τους ενεργειακούς επιθεωρητές.

Με τα τωρινά δεδομένα πάντως, όσοι νοικιάσουν ακίνητα μετά τις 9 Ιουλίου θα πρέπει να εξασφαλίσουν πρώτα το ενεργειακό πιστοποιητικό. Ο αριθμός πρωτοκόλλου του πιστοποιητικού πρέπει να αναφέρεται στο συμφωνητικό και η εφορία δεν θα θεωρεί τα συμβόλαια, αν ο ιδιοκτήτης δεν προσκομίζει αντίγραφο του πιστοποιητικού (αντίστοιχα στις αγοραπωλησίες οι συμβολαιογράφοι αναγράφουν στα συμβόλαια τον αριθμό πρωτοκόλλου του πιστοποιητικού και επισυνάπτουν ένα αντίγραφό του).

Η έκδοση πιστοποιητικού ενεργειακής απόδοσης είναι υποχρεωτική μόνο για τις νέες συμβάσεις μίσθωσης (όχι για ανανεώσεις υφιστάμενων συμβάσεων) και εφαρμόζεται σε ακίνητα άνω των 50 τετραγωνικών. Εξαιρούνται επίσης τα κτίρια με χρήσεις βιομηχανίας, βιοτεχνίας, εργαστηρίου, αποθήκης, στάθμευσης αυτοκινήτων, καθώς και τα πρατήρια καυσίμων.

Με το πιστοποιητικό, το κτήριο κατατάσσεται σε βαθμίδα ενεργειακής απόδοσης, κάτι ανάλογο με την κατάταξη που ισχύει από χρόνια για τις ηλεκτρικές συσκευές. Επίσης, ο ενεργειακός επιθεωρητής υποβάλλει στο πιστοποιητικό και συστάσεις για τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης του κτιρίου.

Το κόστος έκδοσης πιστοποιητικών ενεργειακής απόδοσης είναι:

-Για επιθεώρηση ολόκληρης πολυκατοικίας 1 ευρώ ανά τετραγωνικό, με ελάχιστο κόστος 200 ευρώ.

-Για διαμέρισμα 2 ευρώ ανά τ.μ., ελάχιστο κόστος 150 ευρώ.

-Για μονοκατοικία 1,5 ευρώ ανά τ.μ., ελάχιστο κόστος 200 ευρώ.

-Για άλλες χρήσεις κτιρίων (π.χ. γραφεία) οι αμοιβές είναι 2,5 ευρώ ανά τ.μ. για επιφάνεια έως 1000 τ.μ. (ελάχιστο κόστος 300 ευρώ) και 1,5 ευρώ για τα επιπλέον (άνω των 1000 τ.μ.).

Οι αμοιβές αυτές είναι οι ελάχιστες και δεν περιλαμβάνουν ΦΠΑ Η Ομοσπονδία Ιδιοκτητών ζήτησε να καθιερωθούν οι προβλεπόμενες αμοιβές ως ανώτατες, για να προστατευθούν οι πολίτες, και όχι ως κατώτατες. Ζητά επίσης να αναβληθεί η εφαρμογή του ενεργειακού πιστοποιητικού στις μισθώσεις μέχρι το τέλος του έτους και από την επόμενη χρονιά να εφαρμοστεί τμηματικά, πρώτα για χώρους μεγάλων εμβαδών (π.χ. άνω των 500 τ.μ.) και στη συνέχεια για τις μισθώσεις μικρότερων ακινήτων.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

in Nature of Northern Jakarta

Designed by Agung Mahaputra, Andika Priya Utama, Arief Aditya Putra, Dely Hamzah, Nidia Safiana, and Rahadi Utomo, the proposal offers a unique way of integrating densely populated architecture into the natural environment of Northern Jakarta. The site is surrounded by mangrove forest whose delicate ecosystem is left without an undue footprint. The idea consists of two asymmetrical towers that rotate to get the beautiful vista while capturing sunlight from morning to midday. A corridor without artificial air conditioner encircles each floor. The corridors serve as a barrier between the sun’s heat and the workspace. They absorb the heat gain while allowing light in thereby reducing the dependence on electricity for artificial light and air in the buildings.

The Mangrove concept offers flexible spaces on each floor. A skeletal structure is used as the main structural system for the façade, which provides shade for interior spaces. The density of this shading system varies and is adjustable with the annual movement of the sun.

The Towers are designed to become part of the mangrove forest of Jakarta in that it can be used by the public. They are open to the public as an extension of the forest: the Java sea, the mangroves, the promenade, the tower ground floor, the podium floor, and the roof floor are designed to be accessible by those who want to enjoy the north sea of Jakarta. A dynamic pedestrian bridge escorts visitors from the promenade up to the podium level. The buildings are inaccessible by car. In order to preserve the health of the forest, the project promotes accessibility to only pedestrians and cyclists.

e Volo

Living in 3 Acts

This project explores and re-examines the conventions of the single family house. Located at 2727 Neutra Place in Silver Lake, it was our intent to not only continue the discourse that was started during the Case Study Houses era, but to simultaneously push past the typologies that were developed by way of adopting a mutation strategy that converted type into species. This allowed for the design to develop in three phases; the project follows the narrative of a couple as they are married, separated, and finally, deal with the aftermath of an earthquake. These three key moments signify the evolution of the House as it adapts to its social and environmental surroundings.

PHASE 1: Three cellular systems were developed to drive the tectonics of the house, beginning with a truss system that also defined its park-like circulation. Secondly, we framed the house by a structural cage that had minimal point of contact to the ground, allowing for the enclosure cell to negotiate between the natural and artificial landscape.

PHASE 2: In dealing with the separation, the house mutates in section, dividing the program of the house into two distinct areas, splitting each personal space above and keeping the shares space below.

PHASE 3: The earthquake creates a drastic change in elevation, causing the structural members to mutate vertically in order to re-stabilize the house in its final evolution.

Project Team: Wilson Wu, Nicholas Poulos, Michael Gross
Instructor: Hernan Diaz Alonso, TA: Nick Kinney

Ενεργειακή Κύπρος

Η ανακάλυψη των κοιτασμάτων φυσικού αερίου στη θάλασσα του Ισραήλ αναμένεται να δώσει μεγάλη ώθηση στην οικονομία της χώρας, πράγμα που πρόκειται να συμβεί και στην περίπτωση της Κύπρου, όπως εκτιμούν διεθνείς αναλυτές, αλλά και η εταιρεία Noble που έχει αναλάβει την ανάπτυξη αρκετών από τα κοιτάσματα της ευρύτερης περιοχής.

Η εφημερίδα Houston Chronicle αναφέρει σε πρόσφατο άρθρο της ότι «οι ανακαλύψεις μπορούν να καταστήσουν την Κύπρο έναν κεντρικό ευρωπαϊκό ενεργειακό κόμβο».

Ο Τέρι Γκέρχαρτ, αντιπρόεδρος της αμερικανικής Noble συμφωνεί με τις απόψεις αυτές: «Η Κύπρος ενδέχεται να βρίσκεται στα πρόθυρα μιας επανάστασης στο φυσικό αέριο. Το Αέριο θα ενδυναμώσει την κυπριακή οικονομία για τις επόμενες δεκαετίες. Η Κύπρος θα γίνει ο ενεργειακός κόμβος της Μεσογείου».

Η ανακάλυψη των νέων κοιτασμάτων εν μέσω μιας περιόδου με αυξημένες τιμές στα ορυκτά καύσιμα έρχεται σαν σωτηρία για μια Ευρώπη και έναν κόσμο που κινδυνεύει να παραμείνει στην ύφεση επ αόριστον εξαιτίας και αυτών των παραγόντων. Επίσης, η Κύπρος και το Ισραήλ, δύο χώρες που διέθεταν μέχρι σήμερα ελάχιστες πρώτες ύλες, ξαφνικά γίνονται ισχυρές δυνάμεις στις εξαγωγές αερίου, αλλάζοντας τα δεδομένα.

Τέλος, σημασία έχει η θετική επίδραση των εξαγωγών αερίου για τον προϋπολογισμό της Κύπρου, ο οποίος δεν βρίσκεται και στα καλύτερά του τα τελευταία χρόνια.

energeia.gr

A Viking Heritage

“A museum for Viking age heritage, the ultimate danger of falling somewhere to close to the literal architectural interpretation of Viking age building, or doing a late 20th century modernist museum with all its niceness and whiteness, in complete ignorant incoherence with a rather rough Viking age feeling.”

The project investigates the collision of scale and space. Obstructing elements. An absurd and unpolished atmosphere with roots in the exploration of a dark, yet intriguing space. The design takes its offset in a design competition arranged by the Historical Museum of North Jutland, Denmark, aimed at developing design proposals that will form the conceptual basis for a new Viking Museum.
The construction plays an important role in perceiving exterior and interior. The outer shape follows a noticeable and clear line in the landscape. Being smooth and nicely curved in the cafe area, it slowly transforms while the building narrows in towards the end of the exhibition. A mediation of space in relation to a profound mood and interpretation of the Viking heritage, has been central to the design. Structural investigations and the exploration of a linkage between form finding and structural analysis has been implemented by means of a morphogenetic optimization procedure.

“Intelligent Formation” is a first semester master’s project by Johan Kure, Kemo Usto, Kenn Clausen, Thiru Manickam & Douli Chen, developed at the School of Architecture, Design & Media Technology at Aalborg University, Denmark.

e Volo

Aortic Arc

The Aortic Arc designed by Visible Research Office creates a canopy over a student lounge in an existing two-story atrium at the heart of CCA’s San Francisco campus. The canopy is equal parts light scope, spatial definer and viewing portal. The canopy arc’s over an existing concrete beam and is topped by three portals. Two of the portals are located to pull in light from above while a third allows for discrete views into the lounge below. The panels of the canopy are shaped to direct natural light down into the space during the day and become a colorful surface when artificially lit at night. The canopy gives the lower level student lounge a sense of definition for large group activities and protection and intimacy for individual relaxation. The canopy acts as a screen to both direct and shield views from above.

Visual connection is still maintained between the upper level and the lounge space below but a degree of control is introduced through the canopy. Due to existing conditions, the canopy had to be self supporting and easy to dismantle. A light weight panelized system made from flexible plastic panels pop riveted together was developed using Generative Components in combination with CNC milled full scale mock-ups to verify the fabrication technique.

e Volo

City Futura

“City Futura” is a visionary urban design proposal by Los Angeles-based firm B+U for an expansion of the City of Milan set in the year 2210. The project is part of a development plan for fifteen different sites located on the outer ring connected by the Milan Metro line.

City Futura is superimposed over the existing city leaving most of its buildings untouched and tapping into existing infrastructure and expand it.

Urban design concept: Tissue and Void.  The 600m tall structure hovers over the city covering about one million square meter area and is divided into nine districts that are organized around three programmatic topics including: I- Civic; II- Entertainment and Recreation; and III-Art, Fashion and Manufacturing. Initially the nine districts were represented as spherical void spaces and randomly placed across the site, floating above the ground and varying in size and height they became placeholders for enormous civic arenas which expand up to 250 meters in diameter.

These public supercenters act as a scaffold for developing a new kind of urban tissue that is not defined by conventional massing and zoning rules within a two dimensional city grid but are based on emergent growth models and developed by linking together families of massing elements that form larger subsystems in-between and around these public hubs, which then in turn are linked again to give rise to a grander systems vastly expanding across the city. Elevating this system off the ground exposes the underside of the city, a quasi sixth façade. It allowed us to rethink the city quite literally from the ground up envisioning how one might move through it and how infrastructure might develop, how our spatial perception and experience might change, how our organizational models can be expanded and new interrelations can be made.

e Volo

Trees to save Africa

Δέντρα που σώζουν τη δυτική Αφρική

Του MARK HERTSGAARD*

Στον Νίγηρα, σχεδόν το ήμισυ του πληθυσμού απειλείται από το λιμό, ενώ στο Τσαντ το όριο του συναγερμού έχει ήδη ξεπεραστεί. Η σημερινή κατάσταση οφείλεται στο συνδυασμό της εκρηκτικής ανόδου της τιμής των τροφίμων με την ξηρασία και τη μείωση της διεθνούς βοήθειας. Ομως, ορισμένες νέες αγροτικές τεχνικές έχουν μεταμορφώσει μερικές ημιερημικές εκτάσεις σε πιο παραγωγικές γαίες. Βέβαια, πρόκειται για πειράματα περιορισμένης έκτασης, τα οποία, ωστόσο, παρακολουθούνται με προσοχή.

Οι σοδειές έχουν αυξηθεί και οι οικογένειες δεν φεύγουν απ' τον τόπο τους χάρη στην πρωτοπόρο δενδροκομία.

Βρισκόμαστε στην Μπουρκίνα Φάσο, στη Δυτική Αφρική. Ο ήλιος δύει έπειτα από μία ημέρα αποπνικτικής ζέστης. Ομως, στην αγροτική εκμετάλλευση του Γιακούμπα Σαβαντόγκο ο αέρας είναι πολύ πιο δροσερός. Με ένα μικρό τσεκούρι στον ώμο του, ο αγρότης με τα γκρίζα γένια διασχίζει το δασύλλιο και τα χωράφια του με άνεση που θυμίζει πολύ νεότερο άντρα. Αν και ο Σαβαντόγκο δεν γνωρίζει γραφή και ανάγνωση, δεν παύει να είναι ένας από τους πρωτοπόρους της αγροτικής δενδροκομίας, μιας προσέγγισης της γεωργίας που στηρίζεται στην ενσωμάτωση δέντρων στο σύστημα γεωργικής παραγωγής. Η συγκεκριμένη τεχνική, η οποία έχει επιτρέψει τη μεταμόρφωση της Δυτικής Υποσαχάριας Αφρικής (Σαχέλ) κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών, αποτελεί ένα από τα πλέον υποσχόμενα παραδείγματα του τρόπου με τον οποίο οι φτωχοί πληθυσμοί μπορούν να αντιμετωπίσουν τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.

Ντυμένος με μια σκούρα βαμβακερή κελεμπία κι έναν λευκό σκούφο, ο Σαβαντόγκο στέκεται δίπλα στις ακακίες και στις τζιτζιφιές που ρίχνουν τη σκιά τους σε ένα μικρό περιφραγμένο χώρο όπου περιφέρονται καμιά εικοσαριά φραγκόκοτες. Το μεγαλύτερο μέρος της γεωργικής του εκμετάλλευσης -200 στρέμματα, έκταση ιδιαίτερα σημαντική σε σχέση με τα τοπικά δεδομένα- ανήκει στην οικογένειά του εδώ και αρκετές γενιές. Ομως, η γη εγκαταλείφθηκε κατά τη διάρκεια της μεγάλης ξηρασίας (1972-1984), ενώ την ίδια περίοδο η μείωση των ετήσιων βροχοπτώσεων κατά μέσον όρο 20% κατέστρεψε την παραγωγή τροφίμων στο Σαχέλ και μετέτρεψε μεγάλες εκτάσεις σαβάνας σε έρημο, με αποτέλεσμα να υπάρξουν εκατοντάδες χιλιάδες νεκροί από το λιμό.

Ο Σαβαντόγκο διηγείται: «Οι άνθρωποι βρέθηκαν σε τόσο άθλια κατάσταση, ώστε αναγκάστηκαν να αλλάξουν τον τρόπο με τον οποίο σκέφτονταν». Από την πλευρά του, ξανάρχισε να χρησιμοποιεί το «ζάι», μια τεχνική που είχαν ανακαλύψει εδώ και αιώνες οι ντόπιοι χωρικοί και η οποία συνίσταται στη διάνοιξη μικρής τρύπας κοντά στη ρίζα του φυτού, έτσι ώστε να συγκεντρώνεται εκεί όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μέρος της επιφανειακής απορροής του νερού από τις σπάνιες βροχοπτώσεις. Μάλιστα, για να κατορθώσει να συγκεντρώσει ακόμα μεγαλύτερες ποσότητες νερού, αύξησε τις διαστάσεις κάθε τρύπας. Ομως, η μεγαλύτερη καινοτομία του ήταν ότι πρόσθεσε στις τρύπες κοπριά κατά τη διάρκεια της ξηράς εποχής, πράγμα που οι συντοπίτες του θεωρούσαν μεγάλη σπατάλη.

ΤΡΥΠΕΣ... ΓΙΑ ΝΕΡΟ
Κι όμως, η συγκέντρωση νερού και λίπανσης μέσα σε αυτές τις τρύπες, αύξησε την απόδοση των καλλιεργειών του. Ωστόσο, δεν είχε προβλέψει το σημαντικότερο αποτέλεσμα της τεχνικής του: μέσα στα χωράφια όπου καλλιεργούσε κεχρί και σόργο άρχισαν να φυτρώνουν δέντρα, τα οποία προέρχονταν από τους σπόρους που περιείχε η κοπριά. Υστερα από μερικές καλλιεργητικές περιόδους, αποδείχθηκε ότι τα δέντρα, τα οποία τώρα φτάνουν σε ύψος κάποιων μέτρων, συνέβαλαν στην αύξηση της απόδοσης των καλλιεργειών, ενώ παράλληλα λίπαιναν και το έδαφος: «Από τη στιγμή που άρχισα να εφαρμόζω αυτή τη μέθοδο αποκατάστασης των υποβαθμισμένων εδαφών, η οικογένειά μου απαλλάχτηκε από τη διατροφική ανασφάλεια, ακόμα και τις δύσκολες χρονιές».

Η αγροτική δενδροκομία που επινόησε ο Σαβαντόγκο έχει ήδη επεκταθεί σε μεγάλες περιοχές όχι μονάχα της Μπουρκίνα Φάσο, αλλά και των γειτονικών χωρών, στον Νίγηρα και στο Μάλι, συμβάλλοντας στη μετατροπή εκατομμυρίων στρεμμάτων ημιερημικών εκτάσεων σε πιο παραγωγική γη. Μάλιστα, ο Κρις Ρέιτζ, ολλανδός γεωγράφος ο οποίος εργάστηκε επί τριάντα χρόνια στην περιοχή, εκτιμά ότι «χωρίς αμφιβολία, πρόκειται για τη μεγαλύτερη θετική οικολογική ανατροπή στο Σαχέλ, κι ίσως σε ολόκληρη την Αφρική».

Στην τεχνική ορολογία, η μέθοδος αποκαλείται «υποβοηθούμενη φυσική αναγέννηση» (ΥΦΑ). Διάφορες επιστημονικές μελέτες επιβεβαιώνουν τα πολλαπλά θετικά αποτελέσματα της εισαγωγής δέντρων μέσα στις καλλιέργειες: προστατεύουν τα νεαρά βλαστάρια από τον άνεμο, ενώ ταυτόχρονα συμβάλλουν στη διατήρηση της υγρασίας του εδάφους. Επιπλέον, η σκιά τους προστατεύει τις καλλιέργειες από τη ζέστη. Οταν τα φύλλα τους πέφτουν, δημιουργούν ένα προστατευτικό στρώμα που διατηρεί την υγρασία του εδάφους αυξάνοντας τη γονιμότητά του, ενώ παράλληλα χρησιμεύουν και ως τροφή για τα ζώα. Μάλιστα, σε περίπτωση λιμού, οι κάτοικοι μπορούν ακόμα και να τραφούν με τα φύλλα ορισμένων δέντρων. «Στο παρελθόν, υπήρχαν φορές που οι αγρότες αναγκάζονταν να σπείρουν το χωράφι τους ακόμα και τέσσερις ή πέντε φορές, επειδή ο άνεμος παράσερνε μακριά τους σπόρους», εξηγεί ο Ρέιτζ, ο οποίος υμνεί τα πλεονεκτήματα της ΥΦΑ και προωθεί την τεχνική με ζήλο ιεραποστόλου. «Τα δέντρα δημιουργούν φραγμό ενάντια στον άνεμο και σταθεροποιούν το έδαφος, το οποίο δεν κινδυνεύει πλέον από τη διάβρωση -αρκεί να σπείρει κανείς μονάχα μία φορά».

Επίσης, το ζάι και οι διάφορες άλλες τεχνικές συλλογής του βρόχινου νερού συνέβαλαν στον εμπλουτισμό του υδροφόρου ορίζοντα. Οπως αναφέρει ο Ρέιτζ, «τη δεκαετία του 1980, σε διάφορες περιοχές της περιφέρειας, η στάθμη του υδροφόρου ορίζοντα κατέβαινε ένα μέτρο το χρόνο. Από τότε που άρχισε να εφαρμόζεται το ζάι και οι διάφορες άλλες τεχνικές συλλογής του βρόχινου νερού, η στάθμη του ανέβηκε κατά πέντε μέτρα, παρά τη μεγάλη αύξηση του πληθυσμού στην περιοχή». Μάλιστα, σε ορισμένες ζώνες μετρήθηκε άνοδος της στάθμης του υδροφόρου ορίζοντα έως και δεκαεπτά μέτρων. Οι μελέτες αναφέρουν παρόμοια αποτελέσματα και στον Νίγηρα.

Οσο περνούσε ο χρόνος, ο Σαβαντόγκο άρχισε να παθιάζεται με τα δέντρα. Σήμερα, η αγροτική του εκμετάλλευση θυμίζει περισσότερο δάσος και λιγότερο καλλιέργειες. «Στην αρχή, αναμείγνυα τα δέντρα και τις καλλιέργειες. Ομως, έφτασα στο σημείο να προτιμώ τα δέντρα, επειδή προσφέρουν άλλα πλεονεκτήματα». Πράγματι, προσφέρονται για εκμετάλλευση: τα κλαδιά τους κλαδεύονται και πωλούνται κάθε χρόνο, χώρια που τα οφέλη που εξασφαλίζουν στο έδαφος διευκολύνουν το φύτρωμα κι άλλων δέντρων. «Οσο περισσότερα δέντρα έχεις, τόσο αυξάνονται τα εισοδήματά σου».

Με την επέκταση της δασικής έκτασής του, ο Σαβαντόγκο ήταν σε θέση να πουλάει καυσόξυλα, ξυλεία για έπιπλα και οικοδομική ξυλεία. Τα δέντρα παίζουν επίσης σημαντικό ρόλο στην παραδοσιακή φαρμακευτική τέχνη, γεγονός διόλου αμελητέο σε μια περιοχή όπου τα σύγχρονα φάρμακα είναι σπάνια και πανάκριβα.

Βέβαια, πρέπει να διευκρινίσουμε ότι αυτοί οι αγρότες δεν φυτεύουν δέντρα με τον τρόπο που προέτρεπε τον πληθυσμό της Κένυας η βραβευμένη με Νόμπελ ακτιβίστρια Ουανγκάρι Μαατάι και το κίνημά της «Πράσινη Ζώνη»: κάτι τέτοιο θα αποτελούσε γι' αυτούς μια πολυδάπανη και παρακινδυνευμένη υπόθεση. Το μόνο που κάνουν είναι να περιποιούνται και να προστατεύουν τα δέντρα που φυτρώνουν από μόνα τους. Σύμφωνα με ορισμένες μελέτες που αφορούν τη Δυτική Υποσαχάρια Αφρική, το 80% των δέντρων που φυτεύονται από τις οργανωμένες εκστρατείες δενδροφύτευσης ξεραίνονται έπειτα από ένα ή δύο χρόνια. Αντίθετα, τα δέντρα που φυτρώνουν μόνα τους είναι ενδημικά είδη και συνεπώς ανθεκτικότερα. Εξάλλου, δεν στοιχίζουν τίποτε.

Και στο Μάλι επίσης υπάρχουν δέντρα που φυτρώνουν παντού, ανάμεσα στις καλλιέργειες. Στο πάμπτωχο χωριό Σοκούρα, οι κατοικίες κατασκευάζονται από κλαδιά που καλύπτονται με λάσπη. Δεν υπάρχει ούτε νερό ούτε ηλεκτρικό, τα παιδιά φοράνε βρόμικα και σκισμένα ρούχα, μάλιστα, η κοιλιά πολλών είναι πρησμένη εξαιτίας του υποσιτισμού. Κι όμως, σύμφωνα με τους κατοίκους, η ζωή τους βελτιώνεται, εν μέρει χάρη στα δέντρα.
 

Future Office

FOPods (Future Office Pods) revamp the office building typology. The project was designed by Alexa Getting. As we continually advance technologically, the office needs transform from physical space to virtual (paperless) space. The office becomes hand-held, thus decreasing the office footprint.

FOPods capitalize on this concept to create a unique, open air, minimal footprint, public, and hourly rentable office spaces. The jury noted that this “aspirational” plan is reminiscent of a 1960’s hyper-future in its forward thinking approach.

e Volo

Η Google στα Φωτοβολταικά

Χαρακτηρίζεται η μεγαλύτερη έως σήμερα προσπάθεια της Google να προωθήσει την καθαρή ενέργεια: ο κολοσσός του Ίντερνετ ανακοίνωσε ότι θα χρηματοδοτήσει με συνολικά 280 εκατομμύρια δολάρια την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών σε σπίτια.

Η Google θα συνεργαστεί με την εταιρία SolarCity, η οποία παρέχει υπηρεσίες φωτοβολταϊκών σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά. Με το προαναφερθέν ποσό θα δημιουργηθεί ένα ταμείο, μέσω του οποίου η SolarCity θα εγκαθιστά ηλιακούς συλλέκτες σε σπίτια, χωρίς οι ένοικοι να χρειάζεται να πληρώσουν προκαταβολικά. Σε αντάλλαγμα, θα υποχρεούνται να καταβάλλουν ένα συγκεκριμένο ποσό για την ενέργεια που θα παράγεται χάρη στο φωτοβολταϊκό τους σύστημα.

Σύμφωνα με το διευθυντή «πράσινων» επιχειρήσεων της Google, ο όμιλος επένδυσε στο πρόγραμμα προκειμένου, μεταξύ άλλων, να παρέχει στους υπαλλήλους της ηλιακή ενέργεια με έκπτωση. «Συνεχίζουμε να αναζητούμε νέες ευκαιρίες επενδύσεων στην ανανεώσιμη ενέργεια, οι οποίες συμφέρουν από επιχειρηματικής πλευράς και βοηθούν στην ανάπτυξη και στην εφαρμογή καθαρότερων πηγών ενέργειας», είπε ο Ρικ Νίνταμ, προσθέτοντας πως πλέον, η Google έχει επενδύσει περισσότερα από 680 εκατομμύρια δολάρια στον κλάδο της καθαρής ενέργειας.

Πέρα από το άμεσο οικονομικό κέρδος, η Google εκτιμά ότι θα επωφεληθεί και από τα ειδικά τέλη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, σε ομοσπονδιακό και τοπικό επίπεδο, τα οποία στην προκειμένη περίπτωση ανέρχονται στο 30% της αρχικής επένδυσης.

Μόλις τον περασμένο μήνα, ο όμιλος ανακοίνωσε επένδυση ύψους 55 εκατομμυρίων δολαρίων σε αιολικό πάρκο στην Καλιφόρνια, ενώ τον Απρίλιο δαπάνησε περισσότερα από 250 εκατομμύρια για την κατασκευή ενός από τα μεγαλύτερα φωτοβολταϊκά πάρκα του κόσμου, στην Έρημο Μοχάβε, καθώς και ενός ακόμη αιολικού πάρκου στο Όρεγκον.

Απώτερος στόχος του τεχνολογικού γίγαντα είναι, μέσω των επενδύσεών του στις ΑΠΕ και άλλων «πράσινων» πρωτοβουλιών, να διατηρήσει ουδέτερο ισοζύγιο άνθρακα. Μεταξύ άλλων, κατασκεύασε λιγότερο ενεργοβόρα κέντρα δεδομένων, παρέτεινε τη διάρκεια ζωής των διακομιστών του επαναχρησιμοποιώντας ή ανακυκλώνοντάς τους και επιστράτευσε για τις μετακινήσεις των υπαλλήλων του μικρά λεωφορεία που κινούνται με βιοκαύσιμα.

Υπάρχουν πάντως και εκείνοι που αμφισβητούν τις καλές προθέσεις της Google. Πέρυσι, η Greenpeace την κατηγόρησε για την πρακτική της να μην κοινοποιεί δεδομένα για τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα που παράγουν οι επιχειρήσεις της. Μόλις τον περασμένο Απρίλιο, η ίδια οργάνωση δημοσιοποίησε τα αποτελέσματα έρευνάς της, βάσει των οποίων η Google - όπως και η Apple ή το Facebook- καλύπτουν το 50-80% των ενεργειακών τους αναγκών με ηλεκτρικό ρεύμα από την καύση άνθρακα.

naftemporiki.gr

J.Sarafian in an Emergent City

“Emergent City” is Joseph A. Sarafian’s 5th year Thesis project at the University of Southern California in Los Angeles.

“By the turn of the Twenty-Second century, a new epoch in global survival had emerged. The human race was no longer concerned with sustainability as a trend, because it could no longer deny the fact that the world was in fact dying. The environmental catastrophes that surfaced in the Twenty-First century became increasingly frequent. Barraged with hurricanes, tornadoes, earthquakes, and tsunamis, mankind was at the brink of extinction.

What emerged was a new strategy in the toolset of disaster housing, but more importantly evolution. A swarm of robotic spiders, called the “Arachne” were created to fly to devastated cities and build nests of housing for displaced residents.  Using the logic of a 3d printer, the Arachne deposit strands of material, including Carbon Nanotubes, Porous Alumina, Nanogel, and Micro-Encapsulated Phase Change Material (MPCM), generating emergent solutions that can be rapidly fabricated with minimal macro-scale details. The Arachne understands two fundamental building types, the suspended unit, and the nested unit. Suspended units are hung from a lattice of spun structure while the nested units are built into existing infrastructure that is salvageable. The structures generated are thus a synthesized byproduct of their environment.”

e Volo
 

Advanced Architectural Design in Athens

X|A is organizing an international workshop of Advanced Architectural Design, part of an ongoing academic research, which introduces participants into contemporary discussions of formal exploration in Architectureand Art, through technical attainment of design and production. The Omni(progra)chromatic by X|A is under the auspices of Benaki Museum, the Hellenic Institute of Architecture and the Athens School of fine Arts. It is an opportunity for architects, students of Architecture and Art, professionals designers and artists.

Guidelines:
The Workshop will run primarily using Autodesk Maya and other fundamental software digital design tools.
1.The main aspiration of this workshop is to precisely develop a critical argument based on an individual research, which will translate into pure geometrical-formal exploration; the format will be an ongoing deskcrit symposium.
2. Rather than assignments, the research will be divided into stages, tactics and strategies.
3. The students will develop an expertise in a specific Topological territory; this territory will emerge for a hybrid between 4 main intellectual fields, from the following menu:

Topological Analysis of:
A. STRUCTURAL-RIGID-Efficiencies Films, Case Studies, A topological development of, Dynamics Techniques, Corrupting structure, prosthetic, rigid structural system with soft components – paradox.
B. SKIN-SURFACE-MASS Efficiencies We will approach ideas of Color, Transparencies, Reflections, Refraction, Textures, patterns, textile animals skin, surface effects, skin as mass, skin as volume, transparencies, opacities, corrugations.
C. GROUNDSCAPE Efficiencies Plug into, dig in/out, scratch, stitch, seams, corrode, erode, articulate organization, heterotopia, dystopia.
D. MULTIPLICATION-REPETITION-ACCUMULATION Efficiencies Calibration of systems, quantification of parts, behavioral mechanism efficiency, Defensive mechanisms, attacking methods, attaching.

Intentions:
The workshop is a discourse based in the use of multi-layered techniques and production processes that allow for control over intelligent geometries, calibration of parts, and behavioral taxonomies, normalizing an innovative field of predictability. Our goal is to explore innovative, potential architectural expressions of the current discourse around form through technique elaboration, material intelligence, formal logic efficiencies and precision assemblies as an ultimate condition of design.

The workshop will develop and investigate the notion of proficient geometric variations at a level of complexity, so that questions towards geometrical effectiveness, accuracy and performance can begin to be understood in a contemporary setting.

e Volo

an Algorithmic Column

This project by computational architect Michael Hansmeyer involves the conception and design of a new column order based on subdivision processes. It explores how subdivision can define and embellish this column order with an elaborate system of ornament. An abstracted doric column is used as an input form to the subdivision processes. Unlike the minimal input of the Platonic Solids project, the abstracted column conveys a significant topographical and topological information about the form to be generated. The input form contains data about the proportions of the the column’s shaft, capital, and supplemental base. It also contains information about its fluting and entasis.

The input form is tagged to allow the subdivision process to distinguish between individual components. This allows a heterogeneous application of the process, with distinct local parameters settings. In addition to distinguishing among tagged components, the process parameters can be set to vary according to the input form’s topography as well as its topology. Finally, an environmental specification of parameters is possible to allow regional phenomena to occur.

The result is a series of columns that exhibit both highly specific local conditions as well as an overall coherency and continuity. The ornament is in a continuous flow, yet it consists of very distinct local formations. The complexity of column contrasts with the simplicity of its generative process.

A full-scale, 2.7-meter high variant of the columns is fabricated as a layered model using 1mm sheet. Each sheet is individually cut using a mill or laser. Sheets are stacked and held together by poles that run through a common core. The calculation of the cutting path for each sheet takes place in several steps. First, the six million faces of the 3D model are intersected with a plane representing the sheet. This step generates a series of individual line segments that are tested for self-intersection and subsequently combined to form polygons. Next, a polygon-in-polygon test deletes interior polygons. A series of filters then ensures that convex polygons with peninsulas maintain a mininimum isthmus width. In a final step, an interior offset is calculated with the aim of hollowing out the slice to reduce weight. While the mean diameter of the column is 50cm, the circumference as measured by the cutting path can reach up to 8 meters due to jaggedness and frequent reversals of curvature. The initial prototype uses 1mm grey board. Tests using ABS, wood, as well as metal are under way.

e Volo

Speed Of Light

The London-based art and design practice United Visual Artist presented a series of light installation titled “Speed of light”. The project was commissioned by Virgin Media to commemorate the tenth anniversary of broadband in the UK. It is not a matter of chance that the UVA team was chosen, as their trajectory is more than impressive since they have made tour visuals for Massive Attack, U2, UNKLE and The Chemical Brothers, installations for the Victoria & Albert Museum and fashion show light visuals for Y-3 and Vivienne Westwood.

“Speed of light” was installed in the Victorian Bargehouse on London’s south bank and made use of 148 lasers spread across six rooms. UVA used the beam of light that travels along optical fibers as the starting point for the piece. Among the pieces created, UVA crafted a small sitting area that features a sofa, table and television screen made completely from laser beams. For a period of 10 days, visitors were invited to immerse themselves in a massive labyrinth of laser sculptures, built on the idea of speed being light, and light being data. The installations dramatized the experience of using fiber-optic communication, re-imagining it as an immersive environment. “Speed of Light”, as they explained, had as a goal to explore the themes of communication and modernity by reinventing space without any physical alterations.

e Volo
 

Bombay in Blue, such a Blue!

Bombay Sapphire inaugurated its ‘Infused with Imagination’ campaign by paying tribute to the heritage and the origins of its product. And there is no better way to launch a new and ambitious global campaign than to incorporate art in order to engage the viewers.

A magical specially commissioned artwork, designed by London based illustrator Yehrin Tong, acts as the first chapter of the campaign and here at Yatzer it took us by storm.

yatzer.com

Composite Environment

The design is part of student digital architecture research at The University of Sydney. The aim is to investigate digital design and fabrication techniques through composite strategies specific to environment and location. The work focuses primarily on pre-fabrication and kit assemblage of individual dwellings through digitally fabricated timber construction methods. Through the investigation of parametric design and fabrication, students looked at implementing these alternative advanced geometries and organizational strategies for a more architectural response: housing units.

Designed by Huan Miao Khoo, the assemblages of superimposed leaf-like housing units use timber prefabrication methods for achieving organizational and geometric flexibility. The idea investigates the use of parametric design for form-finding and fabrication techniques that are specific to an environment and location. From various parametric methodologies including stacking, aggregation, bundling technique is chosen. Bundling implies a series of uniform elements such as string or sticks that are deformed to create intersecting nodes. As a result, the geometry and typology changes through different intensities of convergence and divergence. The entire process is governed by a predetermined set of parameters, and with the application of algorithms and functions interesting forms and spaces are generated. As prefab construction method employs off-site fabrication and assembly, there is a significantly reduced impact on the site with regard to disturbance, run-off and waste. From required building material, up to thirty to forty percent of material waste generated from conventional building ends up in landfill, compared to as little as two percent waste achieved through prefabrication methods.

e Volo

Oasis Tower

The Oasis Tower for Zabeel Park, Dubai is an answer to the rise in population and the dearth in the amount of land available for farming. Designed by Rahul Surin, the tower would provide a solution for urban farming and sustainable housing. The architect believes that the Oasis Tower will be able to provide food enough to feed 40,000 people each year.

Apart from vertical farming techniques, the mixed-use tower will employ the latest in renewable energy technologies incorporating micro vertical-axis wind turbines and a photovoltaic E.T.F.E façade that satisfy most of the building’s energy demands. The façade’s renewable energy systems will be optimized for maximum energy generation. The tower’s top will be designed in the form of a hexagram, which is seen as the combination of the negative and positive nullifying each other and thus claiming equilibrium.

e Volo
 

What a View in Llandudno...

Llandudno Beach in Cape Town, situated on the Atlantic seaboard of the Cape Peninsula, is surrounded by large granite boulders and overlooked by mountains. The infinity pavilion beach house designed by Margot Krasojevic balances on the cliffs overlooking the town of Llandudno in cape town, the design directly engages with its context. the main open plan accommodation area consists of a series of dramatic angular forms that cascade down the cliffs to the sea edge, emphasising the precipitous nature of the site, the cliff-face uses sand blasted structural steel sections suspending the main living area, the form reflects the changing contours of the landscape preserved uninterrupted beneath.

The open plan living area has privacy and ocean views, the swimming pool connects the interior and exterior spaces of the pavilion, as part of the main living area allows the pool into it, the key feature of the scheme is the dichroic glass pod structure, which has a reinforced steel mesh embedded within it, covering the living area allowing for spectacular views over the Atlantic Ocean. A cantilevered walkway is projected from the cliff face allowing for a horizon skywalk,and infinite views.

e Volo

The Fog Cinema...to Russian People

The Fog Cinema is a proposal by 24º Studio (Fumio Hirakawa + Marina Topunova) for the “Changing the Face Pushkinsky Cinema Competition” sponsored by Architizer and DuPont.

Many masters of Russian cinema, from the introduction of Lumière Brothers to Russia, then Vertov, Eisenstien, Tarkovsky and Sokurov to name a few, have provided us with unimaginable vision of how our world can be seen from a different perspective. Through their evolving art of cinema, not only do its visuals stimulate us but furthermore, our subconscious creates a deeper imagination to the contents we literally experience. Cinema world allows us to explore the unknown territory that cannot be experienced in the reality. When we enter the realm of the black box and see the events that unfold in front of us caused by the bright projection, and in the most magical moments, we feel like we are participating in those fictional events. The collapse of reality and non-reality creates a metaphysical hyper reality. In this proposal, we question the current state of contemporary cinema house that conceals its facade with various movie advertisements and timetables. Understandably this attempt literally portrays the program contained within. But such what-you-see-is what-you-get approach does not stir our imagination leaving no space for wonderings and surprise.

Fog Cinema proposes a façade for Pushkinsky Cinema that will be veiled by a mystical fogwall, contained by a geometrical glass panels that dynamically change its face throughout day and night. A sensation that is never provided in any cinema house will further stimulate the imagination of Muscovites and visitors of Pushkinskaya Square. The new façade implements a double skin glass wall with two types of hexagrid patterned glass system on the outer skin: operable flat glass and concave glass made of DuPont™ SentryGlas® and Butacite®.

The solid side façade will be restored and coated with DuPont™ Tyvek® and PercoTop® and implemented with second layer of hexagrid glass. The new facade will feature the ever-changing visual transformations created by the fog system and the natural/artificial lighting conditions. The fog will be created within the double-skin facade with the help of spray nozzles installed throughout the fogwall. Water sources are collected via off-site and from rain water and snow on rooftop. This water will be fed through the underground water collection tank, where it will be purified and fed through the spray nozzles to create fog. The high pressure water fed throughout the fog system will transform a clear double-skin facade into a mystical sensation that temporary conceals Pushkinsky Cinema. Sprayed out water will be collected at the base of the fogwall, and will be fed back to the water purifying tank. The operable concave glass panels serve as rain and snow collectors, and after collecting certain amount of water they diagonally slide and rotate to feed the collected water within the skin to the base gutter. Some portion of the water, together with purified waste water from the building will be used for irrigating the plants of Pushkinskaya Square. The operable flat panels will open and allow fresh air inside the double skin facade to dry the glass after the fog performance is over.

e Volo

Στα 250 δισ. ευρώ οι Επενδύσεις Ενέργειας στη ΝΑ Ευρώπη έως το 2020

Με σημαντική συμμετοχή ξένων συνέδρων από τις χώρες της ΝΑ Ευρώπης,
αλλά και ευρύτερα, πραγματοποιήθηκε στις 2 και 3 Ιουνίου το <<5th South
East Europe Energy Dialogue>>, η ετήσια διεθνής συνάντηση που οργανώνει
το Ινστιτούτο Ενέργειας ΝΑ Ευρώπης (ΙΕΝΕ) στη Θεσσαλονίκη. Εκπρόσωποι
κυβερνήσεων, ρυθμιστικών φορέων κ.ά. από χώρες της ΝΑ Ευρώπης,
ακαδημαϊκοί, ανώτερα στελέχη από τις μεγαλύτερες ενεργειακές
επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην περιοχή, αλλά και από
διεθνείς δικηγορικές εταιρείες, τράπεζες και χρηματοπιστωτικά ιδρύματα
(π.χ. EBRD, European Investment Bank, Black Sea Development Bank,
κλπ.), καθώς και υψηλόβαθμα στελέχη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του
Energy Community και του World Energy Council, έλαβαν μέρος και εφέτος
στον "Ενεργειακό Διάλογο"του ΙΕΝΕ.

Το "5th South East Europe Energy Dialogu" διοργανώθηκε με τη
συνεργασία δύο πολύ σημαντικών διεθνών φορέων, του MEES (Middle East
Economic Survey) και του WEC (World Energy Council), ενώ το ειδικό
θέμα στο οποίο επικεντρώθηκε το εφετινό Συνέδριο ήταν: "Electricity
and Gas Infrastructures Priorities in SE Europe - Towards a Regional
Market".

Τις εργασίες του 5th SEEED άνοιξαν, την Πέμπτη 2 Ιουνίου, με
εισαγωγικές τους ομιλίες, ο πρόεδρος του ΙΕΝΕ, Δρ. Γιάννης Δεσύπρης,
όπως και ο κ. Σλαβ Σλάβωφ, Περιφερειακός Συντονιστής του WEC για την
Ευρώπη και την Κεντρική Ασία (WEC). Και οι δύο υπογράμμισαν τον
"πράσινο" χαρακτήρα του φυσικού αερίου σε σχέση με τα υπόλοιπα ορυκτά
καύσιμα, γεγονός που το καθιστά ιδανικό συμπλήρωμα των ανανεώσιμων
πηγών ενέργειας, οι οποίες αναμένεται να προσελκύσουν δισεκατομμύρια
ευρώ επενδύσεων στη δεκαετία που διανύουμε. Τα πορίσματα αυτά
επιβεβαίωσε και ο κ. Κωστής Σταμπολής, Αντιπρόεδρος και Γενικός
Διευθυντής του ΙΕΝΕ, ο οποίος είχε την ευκαιρία να παρουσιάσει την
έρευνα του Ινστιτούτου με τίτλο "South East Europe Energy Outlook" στο
κοινό. Μεταξύ άλλων, επισήμανε ότι οι επενδύσεις στη ΝΑ Ευρώπη στον
κλάδο της ενέργειας αναμένεται ότι θα ανέλθουν στα 250 δισ. ευρώ ως το
2020.

Μεταξύ άλλων, τη σκυτάλη πήρε ο κ. Σαλέχ Τζαλάντ, εκδότης του έγκυρου
περιοδικού Middle East Economic Survey (MEES), ο οποίος στάθηκε στη
σημασία της Μέσης Ανατολής ως βασικού προμηθευτού για το φυσικό αέριο
και το LNG της Ευρώπης. Τόνισε, επίσης, ότι ο διεθνής διάλογος για τα
ενεργειακά ζητήματα είναι κρίσιμος, καθώς η παραγωγή της Μέσης
Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής καλύπτει το 27% της ζήτησης της
Γηραιάς Ηπείρου. Αμέσως μετά, ο κ. Ζόραν Στάνιτς, ενεργειακός
εμπειρογνώμονας της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, έκανε λόγο για τη
χρηματοδότηση που παρέχει η τράπεζα, ιδίως στη δύσκολη οικονομική
συγκυρία που διανύουμε. Συνολικά, η ΕΙΒ χορήγησε δάνεια 20,5 δις ευρώ
για ενεργειακά και περιβαλλοντικά έργα το 2010 σε χώρες της περιοχής,
παραδείγματα των οποίων παρουσιάστηκαν.

Ο Κώστας Σακελλάρης της ΡΑΕ ανέλυσε τη μελέτη SEE WMO για την
χονδρεμπορική αγορά ηλεκτρισμού και υπογράμμισε τα μέτρα εκείνα που
απαιτούνται για την απελευθέρωσή της, ενώ ο Δρ. Γιώργος Πεπόνης,
Γενικός Διευθυντής της EGL Hellas, παρουσίασε στο διεθνές κοινό του
συνεδρίου τις τελευταίες εξελίξεις στην ελληνική αγορά, όπως
διαμορφώθηκε από το 2009 μέχρι σήμερα και τις προοπτικές ιδίως μετά
την ενσωμάτωση του 3ου Ενεργειακού Πακέτου στην ελληνική αγορά.

Ο Φοίβος Συμεωνίδης, διευθυντής ερευνών και παραγωγής των ΕΛΠΕ,
προχώρησε σε μια ανάλυση για τις τεχνικές διαστάσεις της υπόγειας
αποθήκευσης αερίου, η οποία είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα σε σχέση με
το πεδίο της Νοτίου Καβάλας. Για το ίδιο ζήτημα μίλησε και ο κ. Μηνάς
Κιτσίλης, εταίρος της Norton Rose, αναδεικνύοντας τα νομικά ζητήματα
που αφορούν την χρήση του συγκεκριμένου χώρου ως αποθήκης.

ΙΕΝΕ

Linkong Economic Park

The future Linkong Economic Park is favourably located within the Great Hongqiao Business Zone which lies adjacent to Hongqiao Transportation Hub and in proximity to Hongqiao Airport and Shanghai’s city centre. The Great Hongqiao Business Zone enjoys access to the Transportation Hub’s high speed rail, subway and airport transportation systems and benefits from the nearby airport’s attraction for global and local enterprises wishing to settle down in the region.

Zaha Hadid Architects’ proposal for the new Linkong SOHO building aims to provide a strong visual and programmatic identity which establishes it as a unique destination in its own right. Such identity consists of an exclusive programmatic mix consolidated in three different destinations (thematic “Courtyards”) representing distinct clusters of activities, and an exceptional architecture that moulds such a programme into a landmark. Linkong SOHO is an iconic presence, standing out from the retail context of its neighbouring plots and possesses high visibility within the larger context of the Economic Park. The building’s dynamic, curvilinear form continues through its internal spatial experiences, dramatic courtyards and flowing public spaces.

e Volo

Where a Building Creates...

This proposal was designed by Brian de Luna and  James Vincent for a new art gallery in Maribor, Slovenia is based on a relationship where the new building creates a dialog between its local environment and the larger urban context of Maribor. The project sets to create a dynamic relationship between the old city of Maribor and the new Art Gallery by creating a constant state of fluidity through the site, becoming a vital cultural hub along the Drava River. The building is composed of four continuous loops that merge into one space. Each loop contains it own separate program-the Children’s Museum, the Architecture Museum, the Creative Industrial Museum, and the Digital Arts Museum.

By allowing the museum program to be separated into four distinct programmatic and topological elements a space is created that is simultaneously public and private. With the new art gallery being located along the Drava River Front, it became critical to create a landmark that that would enhance and contribute to the regeneration of the city both locally and globally. While the new art gallery naturally erodes the sites initial spatial qualities the four components come together to frame and create unobstructed vistas towards the Drava River and the city’s surrounding local landmarks.

e Volo

To Live the Most of...

Designed by Aïe Architectes for the Bohemian Hostel for Backpackers Competition in Barcelona, the Trekking Tower reveals itself through a fascinating walk and allows the public to discover their environment – the city. The 100 meter high structure accommodates various facilities, ranging from the intimate hostel’s housing capacities to public open spaces-camping gardens. It is an urban hiking trail which starts in a city center environment with a bar, boutique and outdoor activities at its base. The trail swindles up along planted platforms (urban camping) and materialized accommodation (hostel program) to discover public spaces with view over the city.

The BHB (Bohemian Hostel Barcelona) project proposes a new way of experiencing the relationship between city and architecture. The project offers low cost housing, drowned in a vertical garden, and a hiking trail in order to re-discover the existing urban environment. The tower’s youthful playfulness of appearance is achieved by a non-uniform treatment of the structure. Different activities are offered along the tower’s height, also creating different levels of porosity and transparence. According to the authors’ statement – the project is to be perceived as a prolongation of the city, not an architectural object nor as a simple vertical dead-end. The BHB project  proposes an alternative way of living for all bohemian nomads, pushing the boundaries of penetrable city space.

e Volo

Spiritual Humanity

In recognition of the spiritual nature of humanity and the importance of prayer, meditation and reflection – Bahá’í temples, also known as Houses of Worship, have been established in different parts of the world and are open to all.

Light is the fundamental connecting force of the projects. The Bahá’í Temple for South America, designed by Hariri Pontarini Architects, employs both translucent stone and the newest glass technology as means of generating and manifesting both the physiological and spiritual delights of natural light embodied in architecture. Set against the stirring background of the Andean mountain range, the new Temple is to be a crystallizing of light-as-expression, an evanescent structure of white alabaster and glass: a place of pure luminescence. During the day, it is the soft undulating alabaster and glass skin of the Temple which forms its outer expression. At night, the image reverses itself, the entire volume then becoming a warm totalized glow, with the inner form of the building visible through the glass.

Each wing is arranged as a leaf, from which the main stem and the secondary veins of steel will support the coating of cast glass. Three also translucent perimeter bands bind the leaves, thus forming an integral set. Inside two areas for praying and meditation are arranged: the central area directly under the dome, with seating arrangements for 600 people on a stone flooring, and nine alcoves, full of light, nestled on a wooden mezzanine encircling the interior of the wings in the inner surface of the building.

e Volo

Ανάκαμψη Κατασκευαστικών από το 2012

Την εκτίμηση ότι ο τζίρος των κατασκευαστικών ομίλων θα σημειώσει πτώση της τάξης του 15% το 2011 και θα ανακάμψει με μέσο ετήσιο ρυθμό 24% κατά τη διετία 2012-2013, διατυπώνει πρόσφατη μελέτη της Εθνικής Τράπεζας Ελλάδας.

Το μεγάλο στοίχημα των ελληνικών κατασκευαστικών εταιρειών, σύμφωνα με τη μελέτη είναι οι δυνατότητες ανάπτυξής τους μετά το 2015 – τελευταίο έτος απορρόφησης κονδυλίων ΕΣΠΑ.

Σύμφωνα με την Εθνική οι κατασκευαστικοί όμιλοι έχουν σταθερά έσοδα από παραχωρήσεις και ενέργεια αλλά και προβλήματα χρηματοδότησης.

Αναλυτικότερα, η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδας, στο πλαίσιο των περιοδικών εκδόσεων για κλάδους της ελληνικής οικονομίας, συνέταξε μελέτη για τους κατασκευαστικούς ομίλους.

Η Διεύθυνση Στρατηγικής και Οικονομικής Ανάλυσης της Τράπεζας, και συγκεκριμένα οι αναλύτριες Φραγκίσκα Βουμβάκη, Μαρία Σάββα και Αθανασία Κουτούζου, εκπόνησαν ανάλυση που εστιάζει (i) στις βραχυπρόθεσμες προκλήσεις για τον κλάδο από τις τρέχουσες συνθήκες δημοσιονομικής λιτότητας αλλά και (ii) τις μεσοπρόθεσμες προκλήσεις μετά τη λήξη των επιχορηγήσεων στην Ελλάδα από την ΕΕ.

H έλλειψη υποδομών στην Ελλάδα οδήγησε στην απορρόφηση σημαντικών κονδυλίων από την Ευρώπη, προσδίδοντας έτσι σημαντική ώθηση στον κλάδο κατασκευής υποδομών στη χώρα μας. Τα τελευταία χρόνια, ο κλάδος αυτός αποτέλεσε έναν τομέα με ιδιαίτερη δυναμική, καθώς ο κύκλος εργασιών τριπλασιάστηκε στο διάστημα 2003-2009.

Η κατασκευή υποδομών συνεισέφερε το 17% της κατασκευαστικής δραστηριότητας και το 1,5% της συνολικής ελληνικής παραγωγής κατά τη μετα-ολυμπιακή πενταετία 2004-2008 – ποσοστό σημαντικά υψηλότερο σε σχέση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο (0,8% της παραγωγής κατά την ίδια περίοδο).

ETE

ex Industrial Rossi... in Italy

This project is a multipurpose building designed by DRA&U for fairground and cultural activities that will be incorporated into a plan for upgrading the ex industrial complex “Rossi Sud” in Latina, Italy.

The shape of the building comes from the study of shells, their real geometry, neither ideal, nor platonic. The x-ray analysis of these slender bodies gave us the ability to perceive the deficiencies, deviations, a set of slight imperfections, due to environmental disturbances during development, which makes them so fascinating. Each shell contains history and a body that evolves with sublime patience, where the beauty, usefulness, functionality and aesthetics are linked to each other, because the amazing beauty lies not only in the outer (what you see usually), but also lurks in intimacy, the hidden.

The building is generated by a continuous surface that conforms a simultaneously limited space and a connectively-distribution space. It is divided in such a way that allows to manage areas separately, among which are performance activities, shows, conventions, museums, sports, theatre and gaming zones. The outdoor area consists of paths, green areas, auditorium, playgrounds for children and an arena for outdoor events.

The organic design of the flowerbeds, the walkways, and squares must be read as a movement in space, never equal to itself. The geothermal heart is another strong and important point of the project. The whole system is designed to disperse the minimum content of energy and self-regulating systems that take advantage of passive elements naturally bio-climate so as to minimize having the active contribution of primary energy production systems. In this perspective, optimization of overall efficiency of the system is part of the further selection of innovative processes that use the low-enthalpy geothermal energy to produce thermal energy for air conditioning and that in turn are well matched with an energy of the generation of electricity from photovoltaic cells.

e Volo

Zayed National Museum

Architecturally, the aim has been to combine a highly efficient, contemporary form with elements of traditional Arabic design and hospitality to create a museum that is sustainable, welcoming and culturally of its place. Celebrating Sheikh Zayed’s legacy and love of nature, the museum is set within a landscaped garden, based on a timeline of his life.

The display spaces are housed within a man-made, landscaped mound. The galleries are placed at the bases of five solar thermal towers. The towers heat up and act as thermal chimneys to draw cooling air currents naturally through the museum. Fresh air is captured at low level and drawn through buried ground-cooling pipes and then released into the museum’s lobby. The heat at the top of the towers works to draw the air up vertically through the galleries due to the thermal stack effect. Air vents open at the top of the wing-shaped towers taking advantage of the negative pressure on the lee of the wing profile to draw the hot air out.

Z.N.M

City of Tomorrow

Μια «έξυπνη πόλη» που θα ενσωματώνει «πράσινες» τεχνολογίες και η οποία θα είναι ενεργειακά αποδοτικότερη - άρα και πιο οικονομική- για τους κατοίκους της, αναμένεται να έχει ανεγερθεί έως το 2014 στην Ιαπωνία.

Στόχος του προγράμματος «Βιώσιμη Έξυπνη Πόλη Φουτζισάγουα» (SST), το οποίο αποτελεί πρωτοβουλία της Panasonic και άλλων οκτώ ιαπωνικών ομίλων, είναι η δημιουργία μιας πόλης που θα παράγει 70% λιγότερες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα σε σχέση με τα επίπεδα του 1990.

Η SST θα χτιστεί σε μία έκταση 190 στρεμμάτων, όπου κάποτε βρισκόταν ένα εργοστάσιο της Panasonic. Στην πραγματικότητα, θα είναι μια πόλη μέσα... στην παραθαλάσσια πόλη Φουτζισάγουα, 50 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του Τόκιο. Θα αποτελείται από 1.000 σπίτια και άλλα κτίρια, τα οποία θα είναι εξοπλισμένα με φωτοβολταϊκά, «έξυπνες» συσκευές, οικιακές κυψέλες καυσίμου και μπαταρίες που εγγυώνται την εξοικονόμηση εκατοντάδων ευρώ ετησίως. Τα σχέδια προβλέπουν επίσης την εγκατάσταση φορτιστών για ηλεκτροκίνητα οχήματα και φυσικά τη δημιουργία χώρων πρασίνου στο κέντρο της πόλης και όχι μόνο.

Στη λίστα των «υπό συζήτηση» χαρακτηριστικών της πόλης βρίσκονται επίσης σχέδια για τη συλλογική χρήση αυτοκινήτων, η εγκατάσταση συσκευών που θα λειτουργούν με αιολική ενέργεια, αλλά και η παροχή πρώτης τάξεως υπηρεσιών υγείας και φροντίδας για τους ηλικιωμένους κατοίκους της SST.

Και στο παρελθόν, ιαπωνικά μεγαθήρια, από τη Sony και την Toshiba ως την Toyota και τη Honda έχουν συμμετάσχει στην ανάπτυξη «έξυπνων σπιτιών» ή συστημάτων που αξιοποιούν ενεργειακά αποδοτικές τεχνολογίες. Είναι όμως η πρώτη φορά που η ιδέα εφαρμόζεται σε κλίμακα... πόλης. Μάλιστα, προεξοφλώντας την επιτυχία του εγχειρήματος, η Panasonic έχει ήδη προαναγγείλει την επανάληψή του και σε άλλες περιοχές της Ιαπωνίας.

Η ενίσχυση του ενδιαφέροντος ιαπωνικών ομίλων για τις «πράσινες» τεχνολογίες συνδέεται από πολλούς με το πρόσφατο πυρηνικό ατύχημα στη Φουκουσίμα. Από τη μία η ανησυχία των πολιτών για την ασφάλεια της πυρηνικής ενέργειας και από την άλλη τα προβλήματα στην παροχή ηλεκτροδότησης που αναμένεται να αντιμετωπίσει η Ιαπωνία το καλοκαίρι, όλο και περισσότερες εταιρίες εξερευνούν λύσεις ασφαλέστερες και φιλικότερες προς το περιβάλλον.

Η υλοποίηση του σχεδίου εκτιμάται ότι θα στοιχίσει 510 εκ. ευρώ και όλα τα σπίτια αναμένεται να κατοικούνται έως το 2018 από περίπου 3.000 «πράσινους» πρωτοπόρους.

naftemporiki.gr

Architecture For Humanity

Electricity pylons, little changed since the 1920s, may get a makeover with a new international design competition. Are transmission towers icons or eyesores?

Where is your nearest pylon?

Except for those living almost directly under one, many will be hard pressed to say. These giant man-made structures are now part of the landscape.

Pylon design contest run by Royal Institute of British Architects for Department of Energy and Climate Change and National Grid
More than 88,000 pylons in the UK
Design has changed little since 1928
Stand 50m high, weigh 30 tonnes and carry up to 400,000 volts of electricity
More on the pylon design competition
But can a pylon be a thing of beauty? On Monday, the UK became the latest country to run a pylon design competition, open to entries from around the world.

This is for practical as well as aesthetic purposes. More will need to be built to link new generating schemes - be it wind, hydro or nuclear - to our electricity sockets. The alternative, laying cables underground, costs more and requires wide swathes of land to be dug up.

Since more are to be built, what should they look like?

For some, the transmission tower is already a thing of stark beauty. Photographers and pylon-spotters appreciate the geometry of the lattice structure.

Poets, too, have found inspiration in the march of grey steel across the landscape. So popular was pylon imagery in the 1930s that it lent its name to a school of poetry.

And they have been immortalised in film - a pink one in particular in Among Giants, in which pylon painters Rachel Griffiths and the late Pete Postlethwaite found love among the high-voltage wires.

http://www.bbc.co.uk/news/world-13473408

Ενεργειακοί Ολλανδοί

Ένα πείραμα με τη συμμετοχή 25 νοικοκυριών σε συνοικία του Γκρόνινγκεν, στην Ολλανδία, έδειξε κατά τους εμπνευστές του, ότι είναι εφικτή η δημιουργία ενός «έξυπνου δικτύου» με το αντίστοιχο μοντέλο αγοράς, αλλά με τις υπάρχουσες τεχνολογίες.

Στο πλαίσιο του προγράμματος PowerMatching City και υπό την καθοδήγηση του ομίλου KEMA, τα σπίτια συνδέθηκαν μεταξύ τους, ενώ παράλληλα εξοπλίστηκαν με ηλιακούς συλλέκτες, λέβητες υψηλής απόδοσης για τη συνδυασμένη παραγωγή θερμότητας και ηλεκτρισμού, υβριδικές αντλίες θερμότητας, «έξυπνες» συσκευές, ακόμη και ηλεκτροκίνητα αυτοκίνητα. Φυσικά, στα νοικοκυριά τοποθετήθηκαν «έξυπνοι» μετρητές, προκειμένου να παρακολουθείται η ακριβής κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας και οι χρεώσεις να γίνονται ανάλογα με τη χρήση.

Σύμφωνα με την έκθεση που δόθηκε στη δημοσιότητα μετά το πέρας των δοκιμών, διαπιστώθηκε βελτιστοποίηση στην παροχή ενέργειας, μείωση του φόρτου, αλλά και των διαταραχών στο δίκτυο, χάρη σε συγκεκριμένα χαρακτηριστικά του λογισμικού, το οποίο λειτουργεί ως άξονας του «ευφυούς δικτύου».

Επόμενο στάδιο είναι η επέκταση του προγράμματος, προκειμένου να διαπιστωθεί εάν θα μπορούσε να λειτουργήσει εξίσου αποτελεσματικά και υπό κανονικές συνθήκες. Για παράδειγμα, οι ένοικοι θα λαμβάνουν πραγματικούς λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος, το δίκτυο φόρτισης των ηλεκτροκίνητων αυτοκινήτων θα επεκταθεί κ.ο.κ.

«Είναι πολύ θετικό το γεγονός ότι έχουμε απτά αποτελέσματα από ένα σχέδιο που, για πρώτη φορά, ενσωμάτωσε όλες αυτές τις τεχνολογίες σε ένα έξυπνο δίκτυο μέσω ενός και μοναδικού μοντέλου αγοράς», σημείωσε ο επικεφαλής του ομίλου ΚΕΜΑ Θέις Ααρτεν. «Τα αποτελέσματα είναι πολύ ενθαρρυντικά και έχουν τεράστια βαρύτητα για τη μετάβαση στην παροχή ενέργειας με βιώσιμο τρόπο».

Κατά την ΚΕΜΑ, παρότι το πείραμα πραγματοποιήθηκε υπό ελεγχόμενες, ιδανικές συνθήκες, τα αποτελέσματά του εμπνέουν αισιοδοξία ότι μια μέρα, σπίτια που βρίσκονται στην ίδια συνοικία θα μπορούν να «συνεργάζονται» ώστε να επωφελούνται των πλεονεκτημάτων των «έξυπνων δικτύων».

naftemporiki.gr

Humanities

Commissioned by the Times Newspaper in association with Kew Gardens for the 2011 Chelsea Flower Show, the project is undertaken by NEX Architecture in collaboration with Landscape Designer Marcus Barnett. It is a temporary exhibition space with the primary task of demonstrating humanities symbiotic relationship with natural ecosystems and offering an intimate space for visitors.

As if seen through a magnifier glass, the cellular structure of plants is experienced at a larger scale. The timber and plastic pavilion mimics the growing patterns of leafs to form a modular structural grid. Using computational genetic algorithms the plan of the pavilion is grown by capillary branching and subsequent cellular division. The load-bearing branches are made from wooden spruce panels. Plastic strips are coiled into round forms and inserted into the cassettes, transmitting diffuse natural light to the interior. The roof is covered in glass and collects rainwater directing it to downwards and into the soil of the garden.
The project’s contextual qualities are achieved through a scientific approach in illustrating patterns of biological structures, allowing visitors to experience a more meaningful connection to their natural surroundings.
 

Two terraced cylindrical Towers

Slovenian-based firm OFIS Arhitekti designed the proposal for Mercedes Benz Hotel Competition in Yerevan, Armenia. The concept is based on two terraced cylindrical towers connected in the ground level. The towering structures are enveloped with a green tent-shaped layer acting as a full-structural element, directing the building’s overall appearance. The position of the volumes creates remarkable views of the surroundings. The entire structure assumes the role of a landmark, with optimal views from the Teryan Street.

The higher of the towers would accommodate a restaurant, pool, spa, fitness center and bar. It would also house a hotel and apartments along with a business center, shops and a garage. The lower structure which extends outwards from the main tower would serve as housing and exhibition space as well as garage.
The structural system of the building is devised according to high seismic activity in the region. While two cores on the inner perimeter of the taller tower are required to ensure structural stability, one is sufficient in case of the lower one. At the base the outer walls of the cores are 160cm thick. Three concentric sets of composite columns are foreseen. Structural facade skin is predicted to support the gravity load of the slabs.
Special care has been taken to optimize environmental conditions and minimize the energy demands of the building. The external facades would feature a high performance skin with an adaptable external shading device to reduce solar gains. A concrete slab embedded pipe system provides cooling without draft problems and comfortable heating during the winter. In the summer, the cooling of internal spaces is achieved primarily through the use of the slab system.

e Volo

Χτίζοντας το Μέλλον...

Μέσα στον Ιούνιο θα προκηρυχθεί το πρόγραμμα «Χτίζοντας το μέλλον»,
μέσω του οποίου επιχειρήσεις οικοδομικών και συναφών υλικών θα
προσφέρουν εκπτώσεις στους ιδιοκτήτες ακινήτων για την ενεργειακή
αναβάθμιση κατοικιών και επαγγελματικών κτιρίων.

Παράλληλα, προχωρούν οι διαδικασίες για την εφαρμογή στην πράξη της
αυξημένης φοροαπαλλαγής για τις επενδύσεις αυτές, για την οποία θα
εκδίδεται πιστοποιητικό από το Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας που
θα συνυποβάλλεται με τη φορολογική δήλωση στις ΔΟΥ.

Σχετικές ανακοινώσεις έκανε ο Γ. Αγερίδης, Διευθυντής
Ενεργειακής Αποδοτικότητας του ΚΑΠΕ σε ημερίδα του Ελληνογερμανικού
επιμελητηρίου για την «Εξοικονόμηση ενέργειας στα κτίρια» που
πραγματοποιήθηκε στο Ίδρυμα Ευγενίδου. Όπως ανέφερε, η προκήρυξη του
προγράμματος «Χτίζοντας το μέλλον» έχει καθυστερήσει λόγω των
διαδικασιών του ΕΣΠΑ, ωστόσο αναμένεται να πραγματοποιηθεί μέσα στο
μήνα.


Μέσω του προγράμματος «Χτίζοντας το μέλλον» πρόκειται να υλοποιηθούν
επτά κατηγορίες παρεμβάσεων σε σπίτια και πέντε σε λοιπά κτίρια.
Ειδικότερα, για τα σπίτια το πρόγραμμα προβλέπει:


-Αντικατάσταση κουφωμάτων με αντίστοιχα υψηλών προδιαγραφών σε 20.000 κατοικίες.

-Αντικατάσταση μονών υαλοπινάκων με διπλά σε 25.000 κατοικίες.

-Εγκατάσταση 5.000 ηλιακών συλλεκτών.

-Εγκατάσταση ψυχρών οροφών σε 20.000 κατοικίες.

-Μόνωση της οροφής σε 20.000 κατοικίες.

-Μόνωση της πρόσοψης σε 20.000 κατοικίες.

-Αντικατάσταση 20.000 συμβατικών συστημάτων θέρμανσης με νέα υψηλής απόδοσης.

Για τα λοιπά κτίρια οι παρεμβάσεις περιλαμβάνουν:

-Εγκατάσταση ολοκληρωμένων προσόψεων (κουφώματα, υαλοστάσια, συστήματα
σκίασης) σε 3.000 εμπορικά κτίρια.

-Εξωτερική μόνωση σε 5.000 κτίρια.

-Εγκατάσταση συστημάτων ψύξης-θέρμανσης-αερισμού υψηλής απόδοσης σε
5.000 εμπορικά κτίρια.

-Αντικατάσταση του συστήματος τεχνητού φωτισμού σε 10.000 εμπορικά κτίρια.

-Εγκατάσταση προηγμένων συστημάτων ενεργειακού ελέγχου σε 1000 εμπορικά κτίρια.


Για τη συμμετοχή στο πρόγραμμα δεν θα υπάρχουν προϋποθέσεις (π.χ.
εισοδηματικά κριτήρια), αλλά οι αιτήσεις θα εξετάζονται κατά σειρά
προτεραιότητας. Το κίνητρο είναι οι εκπτώσεις που θα παράσχουν
εθελοντικά οι επιχειρήσεις που παράγουν δομικά υλικά, και η μείωση των
λογαριασμών (ρεύμα, φυσικό αέριο, κοινόχρηστα κλπ.) που θα
επιτυγχάνουν όσοι κάνουν παρεμβάσεις εξοικονόμησης ενέργειας στα
κτίρια.

Με το νόμο 3943/2011 έχει θεσπιστεί ήδη αυξημένη φοροαπαλλαγή για τις
επενδύσεις αυτές. Συγκεκριμένα, ενώ παλαιότερα η έκπτωση ήταν το 10%
της δαπάνης μέχρι 6.000 ευρώ, με το ισχύον καθεστώς γίνεται 20% της
δαπάνης για το ποσό μέχρι 3.000 ευρώ και 10% από 3.001 μέχρι 6.000
ευρώ.

Η αυξημένη απαλλαγή ισχύει για τις επενδύσεις που επιδοτούνται από το
ΕΣΠΑ (δηλαδή μέσω του προγράμματος «Εξοικονομώ κατ Οίκον» που «τρέχει»
και του «Χτίζοντας το μέλλον» που ακολουθεί) καθώς και για επεμβάσεις
ενεργειακής αναβάθμισης ακινήτου που θα προκύψουν μετά από ενεργειακή
επιθεώρηση.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Feeding the Planet

The topic of the upcoming EXPO 2015 in Milan is “Feeding the planet – Energy for life.” So how could a pavilion deal with that topic? It’s name is Biolosophy, a design by architecture student Patrick Vogel at Wismar University, Germany The basic idea was to design a building, that seems “alive” and maybe eatable. Food is getting scarce on the planet, and meanwhile the world population is increasing. One almost infinite resource that we have is algae. The building is created with special columns and beams, made of steel, concrete and acrylic glass with algae growing in it. So the visitor of the pavilion feels like they are moving in a huge cell structure and can watch the algae grow and also eat it.

The design deals with the global food crisis and shall show new possibilities that we should all observe. It should be seen as a food producing algae sculpture with a highly sustainable effect in terms of feeding the planet and dealing with upcoming global issues. We already have the technology for growing algae, decreasing CO2 through algae cultivation and producing healthy algae-food, so why not use it in a modern building?